Haftanın filmi: Brad Pitt’li F1 salonlarda… Bilindik formül hız rekoru kırarsa

Brad Pitt’i hayalleri yarım kalmış eski bir Formula 1 pilotu olarak izlediğimiz film klasik hatta biraz klişe bir “herkes ikinci şansı hak eder” hikâyesi… 30 yıl sonra F1 pistlerine geri dönen Sonny Hayes’in ilerlemiş yaşına rağmen kazanması gereken bir yarış var…

Üstelik bu kez birlikte yarışacağı çaylak pilot Joshua Pearce’ı (Damson Idris ) eğitmek, Formula 1’de henüz yeni olan ve başında eski dostu Ruben Cervantes’in (Javier Bardem) yer aldığı markayı kurtarmak ve bir yandan da hem basınla hem de ekibiyle arasını düzeltmek zorunda…

Formula 1’de yer alan ünlü araba markaları, artık hepsi birer yaşayan efsane haline gelmiş F1 pilotları ve mühendislerini de yanına alan ve onlara da ufak da olsa birer rol veren film beklendiği gibi tam bir aksiyon şöleni. Müzik, hız, tehlike ve sonu ölüm olabilecek bir hırsı perdeye yansıtan film öncelikle bu spora gönül verenleri sonra da Brad Pitt hayranlarını memnun edecektir.

Araya bu tür filmlerde alıştığımız şekilde bir aşk hikâyesi de ekleyen film erkeklerin dünyasında tek başına bir kadın karakteri de, film için yaratılmış hayali Formula 1 takımının baş mühendisi Kate McKenna’yı da (Kerry Condon) katmış.

Şahsen Formula 1 hayranı olan ve yarışları izleyen biri olmadığım için filmin bu sporu perdeye ne kadar gerçekçi yansıttığı konusunda teknik bir donanımım da yok. Ancak yönetmen Joseph Kosinski’nin becerisini aksiyonu perdeye doğru ve yüksek dozda yansıtacak yetkinlikte olduğu açık.

Filmin kalabalık kadrosu ekran süresi az olan yan roller için bile oldukça iyi. Başroldeki genç yıldız Damson Idris görevinin altından başarıyla kalkıyor. Javier Bardem alışılmış performansını veriyor, İrlandalı oyuncu Kerry Condon her zamanki gibi perdede ışıldıyor.

Brad Pitt için bir pencere açmak gerekirse yaşı ilerlemesine rağmen albenisini kaybetmeyen Hollywood yıldızının bu biraz “serseri”, biraz mantıksızca risk alan, gönül çelen ama konu araba sürmek olunca dünyaları durduran Sonny Hayes rolüne çok yakıştığını ve filmi baştan sona sürüklediğini söylemek lazım.

F1 sonuç olarak uzun süresine rağmen izleyeni sıkmayan, heyecan dozu yüksek ve büyük bütçesinin hakkını görsel olarak da verebilen bir film. Joseph Kosinski, Top Gun: Maverick’te havada jetlerle yaptığı şovu F1’de pistte özel donanımlı Formula 1 araçlarıyla yapmaya devam ediyor. Ve teknik anlamda sınıfı geçiyor.

Filmin tek ve en büyük eksisi ise bu görsel şölen ve heyecan bombardımanı içinde hikâyesine giderek daha az önem vermeye başlayıp klişe dozunu fazlaca artırması ve karakterleri geliştirmeye gayret göstermeden onlarla sırf bu klişe “underdog” masalına hapsolmamızı istemesi denebilir.

*Underdog: Spor müsabakalarında favori olmayan ancak yine de çekinilen sporcular/takımlar için kullanılan bir terim. Filmi tamamen saran “underdog etkisi” için ise “Ezilenin veya daha güçsüzün yanında olma, onları destekleme içgüdüsü” diyebiliriz.