Paylaş
Bu haftaki röportaj konuğum Aylin Koç, 23 yaşında Van doğumlu. Uzun yıllar Van dışında yaşamış sonra yeniden dönmüş dolaşmış Van’a gelmiş.
İnsanın kalbinde iyilik varsa yürür gider… Aylin de o kalbi güzellerden. Çocuklara kendi başına yardımlar yapıyor. Onların mutluluğunu gördükçe bu yardımı büyütüyor, çevresindeki insanlara duyuruyor, sonra bunu proje haline getiriyor. Adına da “Umutlu Yarınlar” diyor…
Başta çocuklara eline ne geçerse veriyor, sonra çocukların ihtiyaçlarına göre yardımlar yapıyor. Derken sosyal olmaları için de çırpınıyor! Onları tiyatroyla tanıştırıyor, eğlenceyle tanıştırıyor!
Onunla beraber Betül Koç, Sümeyra Koç, Medya Koç, İrem Ermiş, Ayhan Beyazpolat, Ümit Doğal da koşturuyor. Manken Tuğba Özay’da onların ziyaretçilerinden biri…
Sizler de “Umutlu Yarınlar”a destek olmak isterseniz Facebook, Instagram üzerinden ya da aylinkoc11@gmail.com adresinden iletişime geçebilirsiniz.
Aylin Koç kimdir biraz sizi tanıyalım?
23 yaşındayım. Kyk devlet yurdunda güvenlik görevlisi olarak çalışıyorum. Aynı Zamanda uzaktan eğitim sosyoloji öğrencisiyim. Van'lıyım fakat yaklaşık 5 yıldır Van'da yaşıyorum. Daha önce babamın işi dolayısıyla Ankara, Antalya ve Gelibolu gibi farklı yerlerde kaldık.
"Umutlu yarınlar" ismi insanın içini açan bir cümle... Çok duşundunuz mu bu isim için?
İlk nasıl başladı?
Bu projeye başladığım günün ertesi sabahı aklıma Umutlu Yarınlar ismi geldi. Daha doğrusu önce bir kampanya başlattım ve buna bir isim bulmam gerektiğini düşündüm. İnsan bir konu Hakkında beynini çok zorlar ya sürekli düşünür ve sonra 'tamam İşte bu' der. Benim de tam böyle oldu bir anda aklıma geldi ve o günden sonra başladım projeye.
Sadece Van'daki çocuklara mı bu yardımlar gidiyor?
Evet, ilk başlarda sadece Van'daki çocuklara yönelikti projem. Ulaşım yönünden de kolaylık olduğu için önce Van ilçeleri ve köyleri için çalışmalarımı sürdürdüm. Fakat Umutlu Yarınlar hızla büyüğünce yakın çevre illerden gelen yardım taleplerini de değerlendirdim. Yardım göndermek isteyen kişiyi o okulda görev yapan öğretmen arkadaşa yönlendirerek daha kolay ulaşmasını sağlıyorum. Sonrasında onlar da öğrencilerin fotoğraflarını göndererek teşekkür etmiş oluyorlar. (Gülüyor)
İhtiyaç sahibi okulların listesi var mı elinizde?
Tabii ki belirli bir düzen içerisinde olduğundan dolayı yardım yapılacak okulların listesi mevcut. İhtiyaca göre çocukların ayakkabı numarasından kalemine atkı beresine kadar belirleyip okul sırasına göre ulaştırıyorum.
Senin öncülüğünde başlamış, ilkini başlatırken ki duygularını çok merak ediyorum!?
O kadar eşsiz ve güzel bir duygu ki yaşadığım... Biraz klişe olacak ama gerçekten bir çocuğun yüzündeki tebessüm sebebi olmak inanılmaz müthiş bir duygu. Çok duygusal olduğumdan dolayı da genellikle o anı yaşadığım zaman ağlarım.
Her çocukla iletişim kolay mı?
Zor tabi ama siz onların dünyasına inebiliyorsanız, onlarla aynı dili konuşup onlara sıcaklığınızı yansıtabiliyorsanız bunun o kadar zor olmadığını görebiliyorsunuz. Eli boş gitsek dahi sırf onları ziyaret etmek için gidiyor olmamız onları inanılmaz Mutlu ediyor. Ve bu kendilerini değerli ve özel hissetmeleri için çok güzel bir fırsat.
Sadece yardım da değil, eğlence filan da yapıyorsun sanırım?
Evet, geçtiğimiz Aralık ayında yine çocuklar için düzenlediğim bir eğlencede öğretmen arkadaşlarımızın çok sevdiği ve oldukça yetenekli olan Arif Sürücü ve arkadaşları oynadıkları skeçle günümüze neşe kattılar. İşte burada beni etkileyen çocuklara maddi desteğin yanı sıra manevi desteğin de sağlanması. Benimle aynı fikirde olan, Arif'in yeteneğinin ortaya çıkmasında oldukça etkili öğretmeni, arkadaşım Ümit Doğal şunu ifade ediyor; Başarı sadece akademik başarıdan ibaret değildir. O yüzden çocukların sosyalleşecekleri tiyatral ve benzeri aktivitelere de ihtiyaçları var.
Ailenin desteği nasıl?
Tabii ki ailemin de desteği çok büyük. Hatta gelen yardımları paketlemede ara ara annem de eşlik ediyor. Yapacağım her şeyde babamın fikrini önce alırım, benim için çok çok önemlidir. İyi bir yol göstericidir benim babam. Kardeşlerim ve kuzenlerim de tüm etkinliklerde bulunup destek oldular.
Umutlu Yarınlar projesine destek olmayanlar ne yapmalı, sizlerle nasıl iletişime geçebilirler?
Facebook ve Instagram hesaplarından bize ulaşıp yardımcı olabilirler.
Bu projeden sonra yasadığınız ve sizi derinden etkileyen bir aniniz var mı?
Ben bu projeyi başlattıktan sonra çok hayata tanık oldum. Böyle bir proje içinde olunca çevremdeki insanlar da nerede durumu olmayan varsa gelip bana söyler oldu. Geçen yıl yine böyle bir durumla karşılaştık. Gidip görelim dedik. Elimizde çocukları için hazırladığımız paketlerle evlerine gittik. Gördüğüm manzara o kadar iç acıtıcıydı ki… Akciğer kanseri yatalak bir baba aynı Zaman'da yaşlı, 4 küçük çocuk ve çaresiz bir anne. Yaşadıkları ev oldukça rutubetli ve soğuk... Çocukların bizi gördüklerinde gözlerindeki mutluluk hem eşsiz bir şeydi hem de içler acısı. O ziyaretten sonra sosyal medyada bu aile için bir kampanya başlattık. Ve ikinci ziyaretimizde iki arabaya doluşup gittik. Aileye yardım etmek isteyen çok kişi oldu. Sonradan yönlendirdiklerimiz de oldu aile için.
Son olarak eklemek istedikleriniz neler?
Son olarak herkesi öncelikle çocuklar konusunda duyarlı olmaya davet ediyorum. Sevgi ve saygıyı onlara iyi bir şekilde aksettirelim ki onlar da merhamet sahibi birer birey olabilsinler. Tanımadığınız bir çocuğa şeker uzatıp gözlerine bakarsanız ne demek istediğimi anlayacaksınızdır.
Paylaş