×
“Antalyaspor 20 dakika boyunca baskı kurdu” dedik ama “Kaç tane net gol pozisyonu var” diye soracak olursanız, yanıt: Sıfır. Bu süre zarfında, Trabzon’u ileriye taşıyacak olan Olcay ve Onazi uyudu.
Bir tek Yusuf Yazıcı çok iştahlıydı. Trabzonspor ilk yarıda orta sahayı istediği gibi kullanamazken, takımda yardımlaşmadan eser bile yoktu. Böyle olunca N’Doye ve Hugo Rodallega da çok etkisiz kaldı. Trabzon ilk yarıyı bir iki cılız atakla kapattı. Beşiktaş maçında hayran hayran seyrettiğimiz, bayıldığımız o Trabzon’un yerinde yeller esiyordu.
Trabzonspor ikinci yarıya ise daha istekli ve hırslı başladı. 51. dakikada da harika bir gol izledik. Yusuf’un milimetrik pasında usta golcü Rodallega kaleciyi çok rahat avladı. 55’te ise Antalyaspor defansı adeta uykuya dalmışken, Uğur Demirok uyanıklığını göstererek farkı ikiye çıkardı.
BiRiNDE ŞOK, DiĞERiNDE ŞOV
Antalya’da şok devam ederken, Trabzonspor’da da şov sürüyordu. İlk yarıda uyuyan Trabzonspor, ikinci devrede şahlanmış gibiydi. İlerleyen dakikalarda dengesi ve oyun planı bozulan Antalyaspor şuursuzca saldırırken, Trabzon daha dengeli ve dikkatliydi.
Karşılaşmanın 65. dakikasında bir kez daha sahneye Hugo Rodallega çıktı. Onun ikinci golü, maçı da Antalyaspor’un umutlarını da bitiriverdi. Trabzonspor’un Avrupa yürüyüşü koşar adım devam ediyor. Antalyaspor’da ise ihtiyar delikanlı Eto’o dışında göze batan bir şey seyredemedik.
Biri ligin lideri, diğeri ise ligin ikinci yarısında muhteşem bir dönüş yaparak zirveyi zorlayan Trabzonspor. Ancak maç başlar başlamaz Beşiktaş’ın baskısı daha 4. dakikada Cenk ile golü getirdi. Trabzonspor’da büyük şok yaşandı ve toparlaması ise yaklaşık 20 dakika sürdü. 25. dakikaya kadar Beşiktaş, farkı üçe çıkartacak pozisyonları da buldu ama son vuruşlarda beceri yoktu.
Trabzonspor’a neler oluyor derken 25. dakikada Olcay’ın ısrarlı presi ve Okay’ın nefis golü ile Trabzonspor geri döndü. Hatta 41. dakikada Rodallega kafayı Fabri’nin üstüne vurmasa soyunma odasına Trabzonspor önde bile gidebilirdi. Ancak her ne olursa olsun Trabzonspor’un o 25 dakikalık kâbusu tatlı rüyaya çevirmesi gerçekten de alkışlanacak bir tabloydu. İlk yarıda Trabzonspor’un iki bek oyuncusu hücuma hiç katkı veremedi. Yusuf ve Olcay çok çalıştılar ama o bitirici pasları Rodallega’ya atamadılar.
MUHTEŞEM GERİ DÖNÜŞ
Beşiktaş ikinci yarıya da ilk yarıda olduğu gibi çok istekli başladı. Hem kanatlardan hem de ortadan sürekli geldi ve karşılığını da 56. dakikada Abubakar ile aldı. Beşiktaş ilk yarıda ki 25 dakikalık bölümdeki oyununu ikinci yarıda da sahneye koydu. Trabzonspor ise bu oyunu hiç tepki vermeden seyretti. Ancak fırtına demek ki zamanını bekliyordu. 63 ve 64. dakikalarda üst üste gelen iki gol ile Trabzonspor muhteşem bir geri dönüş yaptı. Talisca, Trabzonspor’un bu şahlanışına izin vermedi. Ve son sözü Atiba söyledi. Hem futbola hem de gole doyduk. Teşekkürler.
Bir tarafta sezonun ikinci yarısıyla birlikte tarihinin en büyük geri dönüşlerinden birine imza atan Trabzon, diğer yanda ise işlerin ‘arapsaçına’ döndüğü Rize vardı. Ev sahibinin taraftarları dahi takımdan umudunu kesmiş olacak ki, stat bile neredeyse bomboştu.
İki takım da 3 puan hedeflediği için açık oynamalarını, bol pozisyonlu bir maç izletmelerini bekliyordum. Beklediğim de oldu. Maça gelmeyen Rizesporlu taraftarlar da böylelikle çok şey kaçırdı.
YUSUF’U ARADILAR
Maçın tek golü ilk yarıda gelse de, mücadele neredeyse 90 dakika boyunca üst düzeydi. 23’te golü bulan Trabzon devamını getiremedi. Attıkları golün üzerine yatarak erkenden skoru korumaya gittiler. Yediği golün şokunu üstünden atan Rize, ilk yarının son bölümünü tek kale oynasa da ağları sarsamadı.
Trabzon, Yusuf Yazıcı’yı çok aradı. İlk 15 dakika harici, Fırtına’dan eser yoktu. Olcay ve Okay etkisizdi. N’Doye ise şans golünü atsa da ileri uçta yalnızları oynadı. Yani Trabzon maçın ilk devresinde dün eski hastalığına yakalanmış bir görüntüdeydi. Golü attı ve yattı.
LİBERO N’DOYE!
İkinci yarı başlarken de Trabzon isteksizdi. “Maçı böyle bitirelim” havasına girdiler. “İkinci golü bulayım da rahatlayayım” diye bir düşünceleri yoktu. Rizespor ise baskılı oynar gibi gözüküp, şuursuzca yüklendi ve organize olamadı.
Dakikalar ilerledikçe Rize tüm riskleri alıp rakip sahaya gitti. Trabzon topu önde tutamayınca santrafor
G.Saray’ın az da olsa şampiyonluk, Trabzon’un ise Avrupa hesabı vardı. Ancak sahada ilk yarıda yalnızca Trabzon vardı. G.Saray, her hattıyla dökülürken, Trabzon rakibine adeta sahayı dar etti. Çok uzun zamandır böylesine istekli, iyi mücadele eden, her alanda pres yapan bir Trabzon seyretmemiştik. Maç başlar başlamaz G.Saray neye uğradığını şaşırdı. Sağdan, soldan ve daha doğrusu her koldan akın akın Trabzon geliyor. G.Saray’da ise öylesine acı bir görüntü var ki anlatmak çok zor. Yalnızca Trabzon’u çaresizlik içinde seyrediyorlar.
N’DOYE HAMLESİ ÇOK DOĞRUYDU
Ersun Hoca, N’Doye ile başlayarak, çok doğru bir hamle yaptı. Gerçi Rodallega ile birlikte de oynatabilirdi, ama olsun. N’Doye, o kadar istekli ve çalışkan ki yere göğe sığamıyor. Belki çok ofsaytta kaldı, ancak olması gereken yerde olduğu için üç G.Saraylının gözleri önünde Muslera’yı avladı. İlk yarının son dakikalarında Yusuf’un mermi gibi şutu direkten dönmese maç da bitecekti. Muslera gözünü açacak zaman bulamazken, Onur ise harika oynayan arkadaşlarını izleyerek alkışladı. Yani ilk yarıda sahada kusursuz fırtına vardı.
UĞUR DEMİROK PLANLARI BOZDU
Fırtına ikinci yarı başlarken kaldığı yerden devam etti. Yusuf’un nefis plasesini Muslera bile seyretmek zorunda kaldı. İki farklı üstün olmasına rağmen Trabzon dur durak ve yorulmak bilmiyor. 2-0’dan sonra G.Saray’da biraz oynamak zorunda kalınca daha zevkli bir mücadele izlemeye başladık. Ancak Uğur’un kırmızı kart görerek takımını eksik bırakması hiç hesapta yoktu. Trabzon son 20 dakikada mecburen skoru korumaya gitti. Trabzon’un bu son hamlesi bile G.Saray’ı canlandırmaya yetmedi. G.Saray’ın son dakikalarda ki şuursuz ve nafile çırpınışları sonucu değiştirmedi. Fırtına koptu geliyor, durdurabilene aşk olsun.
Topla büyük bir farkla oynayan Trabzonspor. Mücadele eden ve bol bol pozisyona giren Trabzonspor. Büyük bir farkla ikili mücadele kazanan yine Trabzonspor. Kornerlere bakıyorum yine Trabzonspor.
Neredeyse rakibi Akhisar’ı pas komasına sokan yine Trabzonspor ama tabelada ilk yarıyı önde bitiren Akhisar oldu. Maç öyle bir başladı ki adeta ilk 15 dakikada pozisyona doyduk. Önce Yazıcı şansını 3. dakikada denedi ama kaleci Bora izin vermedi. Sonra Olcan’a eski takım kaptanı Onur kalesini kapattı. Ufak tefek pozisyonları saymıyorum bile ancak 11. dakikada Cikalleshi, Trabzon defansının kademe hatasını iyi değerlendirerek golü attı. Bu dakikadan sonra Trabzonspor hiç moralini bozmadan yüklendi ama topu çizgiden içeriye geçiremedi. Rodallega ve Yazıcı hiç etkili olamadı. Rodallega ne baskıdan kurtulabildi ne de ofsayttan. Yusuf ise sahanın içinde adeta mumla aradık.
BU GÜNEŞE KAR DAYANMAZ
Bir söz vardır, “Bu güneşe kar dayanmaz” diye ve ikinci yarıda öyle de oldu. Haftalardır söylüyorum Trabzon bazı maçlarda çift forvet oynamalı diye. Daha doğrusu N’Doye’un oynaması gerektiğini söylüyordum. N’Doye ikinci yarıda oyuna girdi ve iki gol atarak görevini yaptı, ‘Nerede olursa olsun ben bu takımda oynarım’ dedi.
Ancak maç başlayınca hevesim kırıldı. İlk 15 dakikada orta sahada her iki takım arasında amansız bir mücadele vardı. Dolayısı ile ne pozisyon, ne de gol vardı. Trabzonspor belki de Karabükspor’dan bu kadar bakı göreceğini hiç beklemiyordu. Ancak 15. dakikadan sonra Karabükspor’un direnci kırıldı.
Sahada yalnızca Trabzonspor vardı. Kanat oyuncuları ile birlikte sağ ve sol beklerin de hücuma katkısı ile maç Trabzonspor açısından tek kaleye döndü. Trabzonspor her şeyi yapıyor ama pozisyona giremiyordu. Yalnızca savunma yapmaya çalışan Karabükspor, 41. dakikada öyle bir pozisyon buldu ki inanılmaz. Seleznyov zor olanı yaparak topu auta attı. O dakikadan sonra Yusuf Yazıcı sahneye çıktı. Yusuf sanki yıllardır Trabzonspor’da oynuyormuş gibiydi.
44. dakikada Yusuf’u Dany durdurdu. 45. dakikada ise Yusuf’u Karabükspor’un kalede ki ihtiyar delikanlısı Ahmet’in mükemmel kurtarışı durdurdu. Ama artık şu bir gerçek ki ligin ikinci yarısı ile birlikte Trabzonspor’u izlemek büyük keyif vermeye başladı. İlk 45 dakikada yalnızca gol yoktu. Mücadele eden, gol kovalayan, iyi ve akıllı oynayan Trabzonspor vardı.
BİR ATTI ÜÇ ALDI
İkinci yarıda da ilk yarıda ki filmin devamını seyrediyoruz. Trabzonspor iyi ve istekli mücadelesinin karşılığını 55’de Okay’ın kafa vuruşu ile alıyor. Bu golle Trabzonspor eski hastalığından da kurtuluyor ve frene basmayarak ikinci golü arıyor. Karabükspor’da ara sıra dişini gösteriyor ama gücü yetmiyor. Trabzonspor belki ikinci golü bulup rahatlayamadı ama rakibine pozisyon vermeyerek Avrupa yürüyüşüne devam etti. Karabükspor’un son dakikalardaki şuursuz baskısı gol getirmedi ve savunmada açıklar vermesine neden oldu.
Trabzonspor ise net pozisyonları cömertçe harcayarak üç puanı tek golle aldı.
Aslında acım çok büyük. Canımın yarısı can arkadaşım Musa Gökbulut’u kaybettik. Ruhun şad, mekanın cennet melekler ise şahidin olsun.
Ne yani, Okay ve Durica olmayınca takım duruyor mu? Evet duruyor. Konyaspor’un oyun planı belli. Çok disiplinli oynuyorlar ve fazla ileriye çıkmıyorlar. Trabzonspor’un dün akşam ilk yarıda hem kanatları kırıktı, hem de doğru dürüst oyun kuramadı. Sağ ve sol iki bek oyuna hiç katkı sağlayamadı. Orta sahada Olcay ve Yusuf’da durunca ileri de Rodellega ne top alabildi, ne de pozisyona girebildi. Konyaspor ise oyun disiplininden hiç kopmadan oynadı ve iki de net pozisyon buldu. Konyaspor’un soyunma odasına galip gitmesine de kaleci Onur engel oldu.
OLCAY HAREKETLENDİRDİ
İkinci yarıda karşılıklı goller vardı. Olcay biraz oynamaya başlayınca Trabzonspor’da kendine gelmiş oldu. Ama saman alevi gibi kısa sürdü. Son 20 dakikada ise nefis bir maç izledik. Maçın hakkı beraberlikti ve öyle de oldu. İki takım da iki puan kaybetmedi, birer puan kazandılar. Ancak Onur’un kurtarışlarını ve Trabzonspor kale direklerini de es geçmeyelim.
Gerçekten de şapka çıkartılacak, nokta atışı gibi transferler ve üst üste galibiyetlerle yakalanan mükemmel bir seri. Öyle keyifli bir ilk yarı izledik ki inanılmaz. İzledik derken, tamamen iki takım arasında değil. Trabzonspor ile Alanyaspor kalecisi Haydar Yılmaz arasında geçen bir 45 dakika.
Trabzonspor gerçekten de fırtına gibi başladı ve ilk yarıyı da fırtına gibi bitirdi. İnanın maçta Trabzonspor adına her şey vardı. Yalnızca gol yoktu. Sakın pozisyon falan bulamadığını sanmayın. Trabzonspor ancak iki veya üç maçta bulabildiği pozisyonlardan daha çoğunu Alanyaspor karşısında ilk yarıda buldu. Buna beceriksizlik falan diyemeyiz. Haydar farkı diyebiliriz. Çok güzel bir şarkı vardır ‘Haydar Haydar’ diye. Çok da severim ve dinlerim. Dün akşam da sanki bu şarkıyı dinler gibi oldum. Adı Haydar soyadı Yılmaz. Haydar ilk yarıda Trabzonsporlu futbolcuların gol vuruşlarını hiç yılmadan çıkarttı. İlk dakikadan 45. dakikaya kadar Trabzonspor açısından en az 7-8 gol pozisyonu vardı. İlk yarının 0-0 bitmesi ise bence tamamen bir mucize oldu.
YANAL ÇOK BEKLEDİ
Hadi ilk yarıda gol sesi çıkmadı ancak ikinci yarıda da çıkmaması çok daha büyük mucize olacaktı. Trabzonspor ikinci yarıya da yine fırtına gibi başladı ama ilk yarıda olduğu gibi yine biraz panik havası vardı. Bir de bunun üstüne haftalardır övgüler yağdırdığımız Yusuf Yazıcı’nın neredeyse hiç oyunda olmaması Trabzonspor’un hücum gücünü zayıflattı.