Şeriatten önce adalet lazım

Niye böyle bir şey yazma ihtiyacı hissetti diye sormadım ama o günden sonra kendime sordum.

Türkiye’deki cemaatleri az- çok bilen biri olarak, yarın bir seçim olsa ve bu cemaatler seçime girse hangisine oy verirdim?

Cevabım “Hiçbirine” oldu.

Hatta bu cemaatlerin karışında adalet hususunda güvenebileceğim seküler bir oluşum olsa destek verebileceğime karar verdim.

Neden böyle düşünüyorum?

Yoruldum çünkü...

Hiçbir ideolojinin özgürlüğümün önüne konulmasını istemiyorum.

“Allah” adının kullanılmasını istemiyorum.

“Kim daha Müslüman?” yarışına tanıklık yapmak istemiyorum.

Değil karşısındakiyle kendiyle barışık olmayanların; mütemadiyen İslam dininin barış dini olduğunu söylemlerini duymak istemiyorum.

Adaletsizliklere getirilen, “ama”larla başlayan kılıfları duymak istemiyorum.

Kazanımların ayrıcalıklarla elde edilmesini istemiyorum.

Yargılamak ve yargılanmak istemiyorum.

…..

Herkesin bir şekilde ötekileştirildiği bir ülkenin vatandaşı olarak, bu gidişe son verilsin istiyorum.

Her birey kendini bu topraklara ait hissetsin istiyorum.

Kimse kimsenin giydiğiyle veya giymediğiyle uğraşmasın istiyorum.

Özgürlükler karşısında borç çetelesi çıkarılmasın istiyorum.

Kazanmak için daha çok düşmanlıklara ihtiyaç duyulmasın istiyorum.

Herkesin korkmadan düşüncesini söylediği bir ülkem olsun istiyorum.

Çok şey mi istiyorum?