Şu hayat ne tuhaf...

Para kazanmak, daha da çok para kazanmak için hırsla, canla başla çalışıyorsun, çalışıyorsun...
Peki, paran olsa da bir şeyleri engelleyebiliyor musun?
Mesela ailenden veya sevdiklerinden birinin hastalanmasını ya da vefat etmesini?
Bazen sen olabiliyorsun hastalanan, etrafındaki sevdiklerini üzüyorsun istemeden...
Bir sürü insan var memlekette, onlar da aynı acıları yaşıyor seninle benzer. Paraları da yok hem...
İşleri bile yok be.
Bazen onları da düşününce kendini şanslı sayıyorsun elbette. Şükür ediyorsun hep Allah’a.
Kazalar oluyor, onlarda da ölebiliyorsun...
Bir apartmanın önünden geçerken kafana saksı da düşebiliyor...
Ölümün hiçbir pazarlığı yok. Gitmen gereken tarihte gelip alıyor seni ve nasıl olacağını hiç bilmiyoruz.
Hadi hastalığı sağlığı geç, kazaları da... Bir şekilde mutlusun hayatından, dert tasa yok gibi görünüyor şimdilik ama bir bakıyorsun ki ülken, demokrasin bir gecede tehlike altına girmiş.
15’i akşamı telefonum çaldı, arayan annemle benim ortak arkadaşımız İclal.
“Televizyonu aç Ayşe” dedi “ihtilal oluyor!”
Açtım ve gözlerime inanamadım.
Benim bir ihtilal daha yaşamışlığım var ama gel gör ki bu darbe değil.
Birtakım grupların haysiyetsizce ve şerefsizce devlet yönetimini ele geçirmeye çalışmaları.
Siz gibi ben de çok korktum o gece, her sesten, her yürüyüşten...
Ama canım milletim demokrasi bekçiliği yaptı, demokrasimizin asla elimizden alınamayacağını açık olarak gösterdi.
Bu arada 10 gün izin almıştım gazetemden, onun için hislerimi sizinle paylaşmakta geç kaldım.
Şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyorum ve arkada bıraktıkları ailelerine de sabırlar...
Bu ülke bölünmez, bölünemez!
Atatürk bu ülkeyi bize teslim etti!
Demokrasi her zaman var olacak, her zaman...