Yatağa girerken Lütfen pijama giyme KADINIM!

“Neden giyiyorsun şu şeyi?” diye sorunca... “Üşüyorum” demez mi!

“Kan testi yaptıralım o zaman” dedim. Anemik filan mı acaba diye.

Yorganı değiştirdim, odamıza klima da taktırdım. Olur ha, belki rahatça çıplak olabiliriz diye.

Yok kardeşim!

Yine gidip gelip o pijamaları giyiyor; yazın yazlık, kışın kışlık cinsi. Kabus gibi, dalga geçer gibi. Hiçbir cazibesi yok ve kötü!

Aramıza bin tane sorun girdiği yetmezmiş gibi, bir de bu salak sulak pijamalar giriyor.

Giy en seksi gece giysini de öyle uyu!  Yok! Nerde?

Vitrin süsü mü bu seksi dantel gecelikler, yoksa yatağımızda görmek için mi ha bunu bir anlasak hele?

Hadi olmadı hiç giyinmesin benim kadınım! Daha da iyi. Bana uyar, hiç bozmaz.

Sarılalım birbirimize, ten temasımızla uyuruz. Sevişiriz sevişmeyiz hiç fark etmez. Ha üşürsek sırnaşırız belki bahanemiz de olur, buzlar erir.

Oh ne âlâ.

Ne diye üretiyorlar kadınlara bu sözde sempatik; ama itici pijamaları bilmiyorum. Ben karşıyım. Hiç de sempatik bulmuyorum. Bence bunların üzerine “18 yaşına kadar uygundur” ibaresi eklensin. 18 yaş sonrası satışı yasaklansın.

“Ben de çizgili Sümerbank pijama giyeyim gör bak nasıl oluyormuş” deyince de gülüyor bana. Beni hiç öyle düşünemiyor. Al işte! Yine çifte standart. E ben dalga geçsem bu ayıcıklarla? Yok olmaz! Alınır. Kalbi kırılır. Hatta siz de bana: “Yuh odun!” dersiniz.

Pijama çekici değil. Çok itici. Anlayın şunu.

İç gıcıklayıcı bir kıyafet olsa adı “Pijama” mı olurdu?

Öbürlerine ne denmiş?

Gecelik!

Tanımına ve anlamına yakışan bir isim; gece giysisi...

Gece gece “Noel Baba” veya “ayıcıklar” var yanımda yatan kadınımın üzerinde! Korkunç bir durum. Bilmem anlatabildim mi?

Kadın yatağına KADIN olarak girer.

Etekleri vardır, bacakları açıkta kalır.  

Sokağa çıkarken kadın ne kadar şıksa, gece de o kadar şıktır ya da olmalıdır. Ben karımdan bunu beklerim. Sen gündüz işe giderken kadın gibi ol, gece git anneannem gibi ol.

Olmaz.

Elin adamına mı bu özen derim ben de?

Yatağa, aşkın mekanına özensizlik yakışık almaz. Aşk yerine yakışmak gerekir.

Benim güzel karım bu dandik pijamaları çocuğumuz olunca giyer oldu maalesef.

Geceleri emzirmeye kalkıyordu tabi, uykusuz yorgun, düşünecek hali yoktu biliyorum, hemen kafama kakmayın. Ev de kalabalıktı malum. Başbaşa kalmak ne mümkün. Gece her odadan bir başka “anne” çıkıyordu, oydu buydu derken uzun bir süre zorlandı tabii anlıyorum. Seksilik rafa kalktı, arada kaynadı ve unutuldu.

Aramıza “ayılar” girdi!

Hadi o zaman anladım; ama şimdi neden?

Bunun bahanesi olamaz.  

Ten temasının yaratacak olduğu doğal sıcaklıktan kaçmak yazıktır.

Eğer karım o pijamaları giyiyorsa, kesin bilinçaltında bir sorun vardır dedim. İçindeki kadınlık hissi bitmiştir, ölmüştür diye düşündüm. Hatırlatmaya karar verdim.   

Bir süre sabırla bekledim.

Kendimce yine hayaller kurdum, belki gider harika şeyler alır diye. Yok yapmadı.

Sonra: “Ulan oğlum ne bekliyorsun? Yürü, sen davran!” dedim kendime.  

Gittim, mağazayı satın alasım geldi o kadar gözüm döndü. Hem kendimin, hem de karımın zevkine uygun bir şeyler aldım.

Eve geldim.

Ellerimde paketler “Gel peşimden” bakışı attım.

Geldi. Şaşkın. Meraklı.

“Al bakalım paketleri!” dedim gözlerimle. Az laf çok iş.

Gece giysisi öyle değil, böyle olur.  

İyi oldu.

Adam

adam@hurriyet.com.tr