Çiz(me)diler!

Fin hamamı şaşkınlığını / terini atmış gözüken milliler Serhat ve Ender’le üçlük de sokunca, oynadığımız basketbola benzedi sanıyordum. Ama Bogdan koçumuz hemen devreye girerek başladı anlamsız rotasyona...
Önce duvarı yıktı. Takımı İtalyan’ların ekmeğine yağ sürecek şekilde kısalttı. Yanlış yerde oynatılan Ersan ve Hidayet’in sıfır çektiği ilk yarıda İtalyan’lar D’atome yerine Melli’yi devreye sokarak karşılık verdiler ve odaya 44-34 önde gitmeyi başardılar.

Temsilden çok uzakta

ALANDAN kalan onaltı sayı fark, Milli Takım’ın, geçtiğimiz sezonki elemelerde de iki kez boyun eğdiği üç asından yoksun İtalya’yı tam 56 yıl sonra mağlup edebilmesi için 5, bilemedin 6 oyuncumuzun kariyer ortalamalarına erişmesi yeterli olacaktı ama HEYHAT... İkinci yarıda Pietro Aradori üçlük yağmuru yağdırırken bizim alan savunması yapmamız, kimse kusura bakmasın, gecenin ahmaklığıydı.
Tam Ömer içeriden atıp, Emir penetreleriyle arayı kapatacakken alan savunması yaparak rakibe ‘buyur geç’ yaptık. Traji komik durumumuz şu; ‘Kimsenin takmadığı emekli memur huysuz apartman yöneticisi görünümlü Tanjevic’iyle, oyunu saç modelinden bile kötü Semih’iyle, mağrur dopingçisiyle, olmayan şutörüyle, olmayan oyun kurucusuyla, olmayan hücum setiyle, olmayan oyun kurgusuyla, olmayan ruhuyla, hükümet temsilcisi gibi hareket eden federasyon başkanıyla milli takım, basketbolu çok seven pek çok kişiyi temsil etmekten çok uzakta...