Osman’ın omuzları

Reyting beklentisi de, dizinin popülerliği de Osman’ın “makus talihine” sıkı sıkıya bağlı.
Peki Osman’ın ufacık omuzları bu kadar yükü taşır mı? Yapımcı amcalarının, senarist abilerinin, oyuncu büyüklerinin beklentisini karşılayabilir mi?
Sette kablo taşıyan, çay yapan, direğe tırmanıp ışık kuranların rızkını tek başına kurtarır mı?
Belli ki bir gün boğulacak, ertesi gün dayak yiyecek, bir başka bölümde kim bilir ne...
Osman, hap kadar bir oğlan. Omzundaki yükse kocaman...
Hayal bile edemeyeceği kadar büyük bir işin bağrında. O ağlayacak, reyting uçacak.
¡¡¡
Düşünüyorum da, Kemalettin Tuğcu’ya belki de “haksızlık” ettik.
Adamcağız dünyaya geç gelip “sektöre” girseydi, muhtemelen şimdi en kral senaristimizdi. Küçük Osman’ın kaderini kim bilir nasıl acılı, nasıl “damardan” yazardı.
Dırdır ediyorum diye solculuk yapıyorum sanmayın. Milletin ben dedim diye “Behzat Ç” seyretmeye başlamayacağını gayet iyi biliyorum.
Tıpkı Murat Belge’nin tespitiyle “çocuklara karşı suçlu bir toplum olduğumuzu ve bunun vicdan azabıyla yaşadığımızı” bildiğim gibi.
Vaktiyle “ağlayan çocuk” posterini ikonlaştıran suçluluk duygumuz şimdi böyle şeylere meylediyor.
Bakıyoruz reyting aslanın ağzında, hemen işi Osman’ın omzuna yüklüyoruz olup bitiyor: Gayrı gelsin ağlamalar, gitsin dövünmeler.
Ama en acılı arabeskin bile bir edebi-erkanı vardır. Bunu unutursak değil Erkan Petekkaya, Erkan Yolaç gelse olmaz.

Dip dalgası mısın

 Eğer stadyum günün birinde Başbakan’ın o meşhur karizmasını bozuyorsa...
Yıllarca iktidarı desteklemiş liberal aydın, hayal kırıklığıyla sitem yazılarına başlamışsa...
“Hayırcıyım” diye masada gazaba gelen sanatçı, şimdi köşesinden “evetçilere” çok fena bozuk atıyorsa...
Ulusal bilince ve sosyal adalet hasretine taksi şoföründen esnafa, her yerde şahit olmaya başlamışsak...
Bir Müdafaa-i Hukuk ruhu yurt sathında kıpırdıyorsa...
İktidarın denizdeki her küçük kıpırtıya dikkat kesilmesi ve çok da mağrur olmaması lazım demektir: Ne olacağı hiç belli olmaz.

İncir  Çekirdeği

Birini sevmek, o kişinin yanındaki kendi halimizi sevmektir.