Ceylan seyretme sanatı

Nitekim, “Nuri Bilge Ceylan filmlerinin birinin bile sonunu getiremedim” diyor bir okur: “Aksiyon yok, diyalog az...”
Niye ödül verdiklerini de anlamadığını söylemiş.
Zaten ödüllü filmlere artık prensip olarak gitmiyormuş.
Sinemada böyle bir janrın olduğunu, Ceylan’ın da onun ustalarından sayıldığını anlatmaya çalıştım. Ya anladı ya da kibarlığından anlamış gibi yaptı.
Ama tüm dünyada “kendi halkı tarafından çok seyredilmeyen bol ödüllü yönetmen” diye bir kategori olduğu da muhakkak.
Mesela Ceylan’ın ilham kaynağı İranlı Abbas Kiarostami de pek “popüler” bir yönetmen sayılmaz.
Aynı şekilde, Kim-ki Duk da ortalama bir Koreli’nin fenalıklar geçirmesine neden olabilir.
Sinemanın babalarından Akira Kurosawa’nın filmleri Japonya’da kapı-pencere kırmaz.
Hatta entelektüel camiamızın sevgilisi Cohen kardeşler bile Amerika’da gişe şampiyonu değildir.
Yine de bu yönetmenler ödüllendirilir, el üstünde tutulur, hürmet görür. Çünkü yaptıkları, sinema sanatına yeni ufuklar açmaktır.
Filmlerini seyrederken oflayıp puflasak da biliriz ki başka yerde yaşayamayacağımız bir tecrübeyi yaşıyoruz.
Festivaller de genellikle bu tür filmlerin er meydanı olduğundan, Nuri Bilge’nin sinemamızın göğsünü kabartması normal. Çünkü kendisi baştan beri bu alana odaklandı ve mükemmelleşti.�
“Üç Maymun” için bilet sırasında karşılaştığım tiyatrocu arkadaşım “farkında mısın” demişti: “Bir Nuri Bilge Ceylan filmine geldik ve kuyrukta bekliyoruz.”
İster istemez sevinmiştik, halkımızın “sanat sinemasına” gösterdiği teveccühe.�
Ceylanlar ilgi ve şefkat bekler çünkü.
Yoksa kaçıp giderler, bir daha bulamazsınız.�

Hey gidi Newsweek

Çok değil, kısa zaman öncesine kadar bir “Newsweek Türkiye” vardı.
Washington zihniyetini bizlere yansıtırdı.
Hatta arada “Türkiye’de en falancalar” şeklinde listeler yapar, Amerika’nın tercihlerini anlamamızı sağlardı.
Hiç unutmam “geleceğe kalacak 40 yazar” listesi yapmışlardı da şaşırmıştık. Bizim yerimize kimsenin duymadığı isimler koydukları için.
Sonuçta Newsweek Türkiye tarih oldu. Küresel güçlerin ve iktidarın “listesinde” olmayan bizlerse okurla buluşmaya devam ediyoruz.
Edebiyat denen nehir böyledir işte: Siyasi hesaplarınızı dinlemez, bildiği gibi akmaya devam eder.

İncir  Çekirdeği

Akıllı insan parayı harcamaz, geleceğe dönüştürür.