Bayram notları 

Dün İstanbul’a baktım.  

Eh kısmen boşalmış, geride makul bir nüfus kalmıştı. 

Keşke bu ölçüyü hep muhafaza edebilseydik. 

Ne gezer? 

Bundan 30 yıl evvel İstanbul’a acaba vize mi koysak diyecek gibi oldular, kıyamet koptu: 

- Vay, seyahat özgürlüğüne darbe ha... 

Ama şimdi bakıyorum, vize yine gündemde. 

Biraz cesaret, haydi. 

Referanduma kadar yolu var. 

* 

Türkiye nüfusu 85 milyona vardı. 

Bunun 64 küsur milyonu seçmen. 

61 milyonu içeride, 3 küsur milyonu gurbetçi. 

Şükür ki, bu istatistiklere   sağlıklı olarak ulaşabiliyoruz. 

Neydi o, vaktiyle, hem de vaktiyle dediğim 70’li yıllarda, öyle ilçeler, semtler, mahalleler gördük ki, nüfustan çok seçmeni vardı... 

Bu hileyi önlemek için yıllar sonra oy atarken parmağımızı boyadılar, iyi ettiler. 

* 

Bugün artık parmak boyasına ihtiyaç kalmadı. 

Seçim, sapasağlam. 

Sandık emniyeti, bütün ülkelerden daha garantili. 

Hile yapmaya imkan ve ihtimal yok. İçiniz rahat etsin. 

* 

Hile değil ama bugün seçimlerde taktik savaşları var, sandıkta değil, sandıktan evvel, yani kampanyalar sürecinde taktik savaşları... 

Bunların içinde siyasi ahlaka aykırı ama kitabına uygun olanlar da var... Karşımızda tiyatro  oynayan başarılı oyuncular da var... 

Varsın olsun. 

Seçmen dedikleri millet o kadar zeki ki...