Ah bu devlet...

Hükümeti gözüne kestiremeyen de hıncını devletten alıyor.

Onyıllardır bu böyle.

Devlet diye bir kolay hedef seçmişiz.

- Vur Allah vur.

***

Tamam da... Daima kötü işler mi yapar bu devlet?

Kanunsuz, kurumsuz, kuralsız, sorumsuz ve disiplinsiz bir yapı mı bu?

- Diyelim ki öyle.

Peki, kusur ve kabahatlarını örtüp gizlemekten de mi aciz?

Çok mu beceriksiz?

Her seferinde açık verip, kendi halkına mahçup mu düşer?

***

Ah bu devlet...

- Kimseye yaranamaz.

Derin devlet / Hantal devlet /

Ceberut devlet diye sayıp döktüğümüze bakmayın. Başımız sıkıştı mı nerede bu devlet? Ama başımıza kondu mu yaşasın devlet kuşu.

***

Devlet dairesi, Devlet bankası, Devlet Radyo Televizyonu.

Bunlar hep dilimize doladığımız kurumlar.

Devlet memuru, zaten karikatürlere malzeme: Bugün git, yarın gel... Bütün espri bu.

***

Evinde çocuğunu terbiye edemeyen babalar bile, mahalle kahvesinde devlete atıp tutarlar. Güçleri ona yeter... Yahu bu kadar aciz mi bu devlet? Ona katil diye iftira atanlar bile var.

Sorsanız, şu depremin tek sorumlusu da devlettir.

- Vur Allah vur.

***

Ama yeter efendim.

Bir an için devletsiz kaldığımızı varsayın.

O zaman ne yaparız?

Halimize bakın:

Türkiye ortak yurdumuz ama sanki devlet ortak rakibimiz.

Buna şiddetle itirazım var.

Çünkü ben o devlete aşığım. Onu dünyada hiçbir devlete değişmem.

Ama devletçi değilim.

Nüansa dikkat...