Köpeklerde dişeti tümörü

Köpeklerde ağız içinde görülen tümörlerin en yaygın olanı ‘Epulis’ adı verilen ve genellikle dişetlerinde yerleşen iyi huylu tümörlerdir. Epulisler genellikle kesici dişlere veya köpek dişlerine yakın dişeti dokularında ortaya çıkar. Dişleri çene kemiğine bağlayan dokulardan köken alan bu tümörler ‘dişeti çıbanı’ olarak da biliniyor.

Köpeklerde üç farklı tipte Epulis var: Birincisi fibromatöz epulis. Bunlar fibröz dokudan oluşan epulisler. İkinci tür osifiye epulis. Bunlarsa fibröz dokunun yanı sıra kemik hücreleri de içeren epulisler. Bu epulis tipi kanser yapısında tümörlere dönüşebiliyor. Üçüncü türse akantomatöz epulis. Yani daha saldırgan yapıda ve kemik dokuyu kuşatıp harabiyete uğratan ancak diğer dokulara sıçramayan epulisler...
Epulislerin sebebi bilinmemekte, ancak yaşlı köpeklerde genç köpeklere nazaran daha fazla görülüyor. Köpek ırkları içinde en sık da Boxer’larda ortaya çıkıyor.

TİPİNİN BELİRLENMESİ ÖNEMLİ

Köpek sahipleri genellikle epulisleri ilk olarak iki diş arasındaki dişeti dokusunda hafif bir şişkinlik olarak fark edebilir. Bu tümör genellikle dişetiyle aynı renkte, düzgün yüzeyli ve dişetine küçük bir sap benzeri yapıyla bağlanmış olarak gözlenir. Epulis büyüdükçe köpekte salya artışı, yemek yerken zorlanma ve buna bağlı iştahsızlık, kötü bir ağız kokusu, tümör etrafında kanamalar ve çok şiddetli seyreden vakalarda tümörün yerine ve büyüklüğüne bağlı olarak nefes alma güçlükleri ortaya çıkabilir. Epulis, yakınında olduğu dişi ittirerek zamanla o dişin ağız içindeki hizasını bozabilir. Bu durum daha ziyade birden fazla sayıda epulis varken ortaya çıkıyor.

Epulis kendine özgü yapısı ve yerleşim yeriyle kolayca veteriner hekiminiz tarafından teşhis edilebilir. Ancak her halükarda biyopsi alınarak uzman bir veteriner patolog tarafından alınan dokunun hücresel yapısının incelenmesi ve epulis ise tipinin belirlenmesi son derece önemli.

Epulisin tedavisinde cerrahi yöntemle tümörün uzaklaştırılması gerekiyor. Epulisin tekrar şekillenmemesi için çevresindeki dokulardan bir miktar içerecek şekilde geniş bir bölge operatif yolla uzaklaştırılır. Bazı durumlarda epulisin yakınındaki dişin de çekilerek uzaklaştırılması gerekebilir. Çok büyük epulisler uzaklaştırıldıktan sonra bazen radyoterapi de gerekebiliyor.

Eğer epulis küçükse ve vaktinde tamamen ameliyatla alınırsa hastalığın iyileşme oranı çok yüksek. Epulis büyükse, yapısı daha saldırgansa tekrarlama ve komplikasyon oluşturma ihtimali daha yüksek. Bu yapıdaki epulislerin tedavi ve iyileşme oranı da daha düşük.