Üçkuyular'da bir benzinci

HİZMET sektöründe bırakın emeklemeyi, yerimizde saydığımız bile tartışmalı... Bunca teknoloji, yatırım, güvenlik, elektronik, kolaylık vs... İnsan faktörü sonunda “bir çuval inciri berbat etmeye” yetip artıyor... Aracıma benzin almak için pompanın önünde duruyorum. Güleryüzlü bir delikanlı, beni başka bir pompaya davet ediyor; oraya yanaşıyorum.
Kolay gelsin, dolduralım lütfen!
Hoş geldiniz, kart mı, nakit mi beyefendi?
Kartla ödeyeceğim...
İsterseniz burada beklemeyin, 15 numaralı pompayı içeriden de görebilirsiniz.
Öyle mi? Teşekkürler...
(Pompa otomatik atınca içeriye yöneliyorum... Önümde 1-2 kişi var. Bankonun arkasındaki görevli genç hanım bir yandan hesap alıyor, bir yandan da yeni gelmiş saatleri standa yerleştirip söyleniyor: “Bunların altları çok geniş yaa...” Sıra bana geliyor, kartı uzatıyorum. Parmağımla, kasadaki ekranın, “15 numaralı pompaya ayrılmış ve 161,24 TL yazan bölümünü” gösteriyorum. Genç hanım, rakamı POS cihazına giriyor.)

Şifrenizi girer misiniz?
Teşekkür ederim...
Buyrun. (Elimde “üye işyeri nüshası” ile dışarıya yöneliyorum. Pompacı delikanlı da bana doğru yürüyor. Slipi uzatıyorum.)
Aaa beyefendi yanlış olmuş 60 TL almışlar, eksik almışlar...
Öyle mi? Fark etmedim. Tamam ödeyelim, hallederiz... (Geri dönüyorum)
Bu kaçıncı? Hep yapıyorlar. Sonra biz açık veriyoruz. (Birlikte içeriye giriyoruz. Bankoya yürürken, pompacı genç, arkadaşlarına söylenmeyi sürdürüyor.)

Bak yine eksik almışsınız. 60 almışsınız, 161 olacak... Dikkat edin azcık yaaa...
(Görevli hanım, donuk ve umursamaz bir ifadeyle omuz silkiyor ve beni işaret ediyor.)

60 dedi... (Kısa bir sessizlik ve şaşkınlıktan sonra soruyorum:)
Hanımefendi, siz ne söylediğinizin farkında mısınız?
Ama 60 dediniz beyefendi, ben de onu aldım.
Siz ettiğiniz lâfın nereye gittiğinin farkında mısınız?
(Üçüncü defa...) 60 dediniz beyefendi...
Hanımefendi, beni 15 numaralı ekrana yönlendirdiler. Ben yanınıza geldiğimde, kesin rakamı bile bilmiyordum. Parmağımla işaret ederek, “15 numaralı pompa” dedim sadece. Para telaffuz etmedim. 15 ile 60 arasında geceyle gündüz kadar fark var. Lütfen sözlerinize dikkat edin!
(Dördüncü defa...) 60 dediniz...

Hoş değil elbette ve kendimle iftihar da etmiyorum ama, bundan sonrası bağırıp çağırma faslı. Üstelik, “Siz bana dolandırıcı muamelesi yapamazsınız” dedim diye, “Almıyorum ben bu hesabı yaaaa” diyerek bir de tavır koydu genç hanım müşterisine... Arkadaşları filân araya girdiler de paramızı ödeyip, itibarımızı (zor) kurtardık. Demek ki bu işler web sayfasına, “Sizlere daima daha iyisini, daha kalitelisini sunmak için çalışıyoruz... / Hangi yolu seçerseniz seçin, kişisel gelişiminiz daima birinci önceliğimiz olacaktır” yazmakla olmuyor. “Görüşmelerimiz bir kalite standardı olarak kayıt altına alınıyor” diyen telefon anonslarına, “Alınıyor da dinleniyor mu acaba?” diye kuşkuyla yaklaşırdım. İster istemez, ikinci bir merak sahibi oldum: “Güvenlik kameralarınız, sonradan hiç izleniyor mu acaba?”