Kim dur diyecek?

CAFCAFLI nutuklarınız hiç umurumda değil! Hayali projeleriniz, atıp tutmalarınız... Saçma sapan vaatleriniz, incir çekirdeğini doldurmayan itişmeleriniz... Beceriksiz hallerinize de alıştık. “Kolayı zor etmek”te kimsenin sizinle boy ölçüşemeyeceğini de öğrendik. “Büyük düşünmekten, burnunuzun ucundakini göremediğinizi” anladık. “Mış gibi yapmak”ta üstünüze olmadığını, “etrafında dolaşmak”ta kimsenin elinize su dökemeyeceğini çoktan belledik. Özetle, ister seçilmiş, ister atanmış olun, “insan’a dokunmayan” hiçbir işinizin zaten kıymeti yok benim için... Gel gör ki, Fuzulî’nin dert yandığı gibi, “söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil” mısraının içine sıkıştım kaldım.

İlk kez, geçen ekim ayında “Caddelerde Paten Kayma Modası” başlığı ile gündeme getirmişim. Nerdeyse 4 ay olacak, “Özellikle, Bornova’daki Mustafa Kemal Caddesi’nde rastlıyorum. Gece-gündüz, sabah-akşam, aydınlık-karanlık filân fark etmiyor. Motorlu çetelere özenme tadında, 3-5 kişilik gruplar halinde cirit atıyorlar trafiğin arasında. Spor amaçlı değil, ulaşım amaçlı yani bir araç olarak kullanıyorlar pateni... Benim gibi, ‘dış kapının dış mandalı’ bir kentli görüp de köşesine taşıyıncaya kadar, görevli hiç kimsenin bu işe ‘dur’ dememesi nasıl bir skandal ise bu genç çocukların ilgisiz, habersiz ve duyarsız aileleri de bir o kadar merak konusu... Bir facia yaşanmadan, paten meraklılarını güvenli ve boş alanlara yönlendirmemiz gerekiyor. Sevgili belediye başkanlarımız, ben sadece rica edebiliyorum...” diyerek, doğru-yanlış bir adrese seslenmişim aklımca.

Kimse üstüne alınıp, durumdan vazife çıkartmıyor. O günden bugüne, ben her gün rastlıyorum; ama kimsenin kılı kıpırdamıyor. Bir Allah’ın kulu üstüne alınmıyor. İşte 2 gün önce Bornova Mustafa Kemal Caddesi’nde, şehrin orta yerinde, gündüz gözüyle çektiğim bir fotoğraf daha... Günün alacasını, gece karanlığını saymıyorum bile. Olası bir “eyvah”ın ne kadar yakınımızda olduğunu daha iyi anlayabilmek için, lütfen şu linke de bir zahmet tıklayıverin. (http://www.youtube.com/watch?v=PKxZEwlu_AE)

Yazdık, çizdik, söyledik, söylendik, fotoğrafladık, TV ekranına taşıdık... “Aman” dedik, “Bir facia yaşanmadan, yürekler yanmadan, ocaklar sönmeden şu işe bir el atın” diye rica ettik; yalvardık âdeta... Yok mudur, bu “aklı kıt çocuklara, eğitimsiz, bilinçsiz paten çeteleri”ne “dur” diyecek bir kamu otoritesi? Atmaya gelince mangalda kül bırakmayanlar. Siz, her kimseniz işte; yakamızdan düşün artık!