Paylaş
Susmak, konuşmak…
Üzülmek,
Ağlamak…
Çaresiz kalmak…
Anlamaya çalışmak…
Anlaşılamamak…
Duygulanmak…
Özlemek, anmak…
Kırılmak…
Kızmak…
Coşmak…
Uçmak…
Boşvermek…
Alttan almak…
Aklı başında olmak…
Burnunun dikine gitmek…
Çekip gitmek…
Gülmek…
Hüzünlenmek…
Sevmek…
Düşünmek…
Nefes almak…
Yaşamak…
Kısacası hayat!
İçinde var olduğumuz, özünde kendimizi bulmaya çalıştığımız hayattaki tüm duyguları ve yaşanmışlıkları sahneden, sesinden anlattı, aktardı bizlere bugüne kadar.
O ki;
Hayatı, sahneyle…
Duyguları, sesiyle
Dokundurdu kalbimize.
Ve şimdi…
Bir perde daha kapandı.
Bir yıldız daha…
Aramızdan ayrılışının haberini Heybeliada’da, sahilde, üzerinde Orhan Veli’nin fotoğrafının ve dizelerinin bulunduğu, sayfaları açık kitap şeklindeki oturduğum bir bankta, gözlerimi kapatıp, İstanbul’u dinledikten sonra çalan telefonumla almak…
Orhan Veli, onun şiirleri, ailesi, sevenleri ve Türkiye onun için ağlıyor şimdi gözleri kapalı.
Sahnelerin en ‘Müşfik’ oyuncusuna…
Ve okuduğu şiirlerle milyonların kalbine dokunan en ‘Müşfik’ sesine…
Paylaş