Notlar

İsmet SOLAK

Baba: Ne arzum var, ne hevesim

GAP uçağı, Adana Şakirpaşa Havaalanı için alçalırken, Cumhurbaşkanı Demirel, pencereden Çukurova'yı gösterdi: ‘‘Buranın California'dan ne farkı var? Şu güzelliğe bakın’’.

İnmeden, DSP lideri Bülent Ecevit'in önerisine sözü getiriyorum:

‘‘Efendim, maç gerçekten 90 dakika mı oynanacak?’’

‘‘Öyle oynuyorlar... Ben seyirciyim. Ne takımım var, ne tezgahım! Maçı 90 dakika oynayanların kuralı bu. Benim ne arzum var, ne hevesim... Beni önümdeki 23 ay alakadar ediyor.’’

Demirel, 20 yıl öncesine dönüyor:

‘‘20 yıl önce buraya Kosigin'i getirdim. Havadan görünce çok şaşırdı, ovaya bayıldı.. Demir-Çelik'i açmaya getirmiştim. Fabrikada otururken biri geldi, bir kağıt getirdi. Kosigin sakin adamdı. Okuyunca yüzü değişti. Bana dönüp, ‘ABD bize buğday satmamaya karar vermiş. Bunu yapabilir mi?' diye sordu. Buğday onlar için önemli şey. Ben de, ‘İnsani bir olay. Satmamazlık edemez' dedim. Ama çok üzülmüştü.’’

Havaalanına iniyoruz. Doğruca, Ceyhan Baraj gölünün kuşbakışı seyredildiği Güçbirliği Vakfı'nın ‘‘Eğitim Köyü’’ alanına ulaşıyoruz. Demirel, gölü seyrederken, ‘‘Siz buralarda hangi yıl çalıştınız?’’ diye soruyorum.

‘‘Ben baraj inşaatının müdürüydüm. 1954 yılı. Evim Ankara'da ama işim hep buradaydı.’’

Danışmanı Ahmet Sarp kulağıma eğiliyor:

‘‘Burada şantiye şefi gibi çalıştı.’’

Grup Laçin konseri başlıyor...

1970'li yıllardan bildiğim Kiziroğlu Mustafa Bey türküsünün yeni düzenlemesiyle halkı coşturuyor. Genç kızlar, kadınlar, çocuklar ve delikanlılar koroya katılıyor:

‘‘Peh, peh, peh...’’

Derken, öğrenci korosu Dağ Başını Duman Almış ve Cumhuriyet Marşı'nı söylüyor. Hepimiz söylüyoruz... Müthiş, görkemli bir coşku... Kadınlar, kızlar albayrakları sallıyorlar.

Oradan, Çukurova Üniversitesi'ne geçiyoruz. Kütüphane, Medikasosyal ve Konservatuar binalarının açılışlarını yapıyor. Mersin'de Diabet Hastanesini açıyor.

Demirel'in, Diabetle ilgili bana anlattıklarını yarın Ankara Kulisi'nde aktaracağım. O, bugün de temeller atacak, açılıştan açılışa koşacak.

---