Eşim yüzünden kendime güvenim kalmadı

Ben, 7 yıllık evli bir erkeğim. Eşim öğretmen. 2 yıl önce Sevgililer Günü’nden hemen önce eşimin, telefonumdan ve Facebook’tan okulundan bir öğretmenle yazıştığını gördüm, haliyle yıkıldım... Olay boşanmaya kadar gitti ama 2 çocuğumuz olduğu için vazgeçtim ve sabretmeye karar verdim.
Belki çok büyütülecek bir mesele değildi çünkü sadece yazıştıklarını biliyorum. Ama ne kadar anlatırsa anlatsın kafamda bir sürü cevapsız soru var ve ikna olamıyorum.
Bu konuyu eşimle defalarca konuştuk ama nafile... “Zamanla unutulur” dedim ama neredeyse 2 yıla yaklaştı, hâlâ aklıma geliyor ve hayata küsüyorum. Her gün neredeyse eşime fark ettirmeden geceleri ağlıyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum.
Zaman zaman intihar etmeyi düşünüyorum ama sonra vazgeçiyorum.
Artık erkekliğimden bile şüphe eder duruma geldim. Bir ara eşimle aile psikoloğuna gittim ve antidepresan kullandım.
Ama hâlâ kendime güvenim, eşime olan inancım ayaklar altında. O ise sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyor...
O kadar özgüvene sahip ki aklım almıyor.
Bende ise tam tersi, özgüvenin zerresi kalmadı.
Ne yapacağımı şaşırdım. Evliliğimin bu şekilde sürmeyeceğini biliyorum ama onu kaybetmek de istemiyorum. Çünkü bu olayın bir aileyi yıkacak derecede ciddi bir şey olmadığının farkındayım ama aklım, kalbime bir türlü söz geçiremiyor.
Lütfen, bana yardım edin. Beni rahatlatacak bir şeyler söyleyin.
◊ Rumuz: İhanet mi

YANIT

Sevgili okurum, hem bir yandan bu olayın bir yuvayı yıkacak düzeyde bir sorun olmadığını söylüyorsunuz hem de kendinizi perişan edecek kadar etkilenmiş olduğunuzu görüyorum.
Bu çelişki sizi her geçen gün biraz daha fazla buhrana sürüklüyor olmalı. Oysa bir süre önce daha mantıklı düşündüğünüzde, bu sorunu içinizde halletmiş gibi görünüyormuşsunuz.
Eşinizin o yazışmalarda nasıl bir ifade kullandığını, bu yazışmaların romantik bir üslup taşıyıp taşımadığını söylemiyorsunuz.
Acaba sizi rahatsız eden bir şeyler mi vardı bu satırlarda? Yine de ilgimi çeken, eşinizin bu öğretmen arkadaşıyla sizin telefonunuzu kullanarak yazışmış olması... Bana kalırsa bu yazışmaların ihanet düzeyinde olmadığını bu bile açıklayabilir.
Hiç yakalanacağını bile bile yazışmalarının eşi tarafından görülebileceğini düşünmeden, böyle bir hataya düşer mi insan? İşte bu yüzden, ben her ne kadar o yazışmalardaki karşılıklı kurulan cümleleri bilmesem de bunun bir arkadaşlık düzeyinin dışına çıkmadığını düşünüyorum. Çünkü kim olursa olsun böyle bir hataya düşmez, ilişki kurduğu bir başka erkekle, tutup da kocasının telefonundan mesajlaşmaya cesaret edemez. Hiç kimse eşini bu kadar alenen aldatmaya kalkışmaz.
Eşinizin kendine güvendiğini söylüyorsunuz, bu da onun masum olduğunun bir başka kanıtı, bana sorarsanız. Çünkü suçlu olduğunu hissetseydi, en azından daha bir ürkek, daha bir huzursuz tavır sergilerdi.
Bana eşinizle bu konuyu defalarca konuştuğunuzu yazıyorsunuz ama neler konuştuğunuzu, en azından eşinizin size neler söylediğini açıklamıyorsunuz... Bence gereksiz kuşkular içindesiniz. Hem zaten Facebook’taki yazışmalar hemen hemen herkes tarafından görülebilecek yazışmalardır.
Eşiniz bunu bile bile sizi zor durumda bırakacak, yuvasını yıkacak, o kişiyle aralarında bir yakınlık olduğunu hissettirecek tarzda yazışır mıydı hiç?
Madem önce boşanmaktan vazgeçmiş, olayı kapatmaya karar vermişsiniz, ardından neden tekrar bu kadar büyük psikolojik sorun haline getirmişsiniz?
Bence yanlış düşünüyor, hayatı hem kendinize hem de ailenize zehrediyorsunuz. Eminim, başvurduğunuz psikolojik danışman da size aynı şeyleri söylemiştir.