Babam bizi umursamıyor annemin hayatında başka biri var

Merhaba Güzin Abla, ben 18 yaşındayım, liseyi yeni bitirdim. Üniversite sınavına hazırlanıyorum...
Ancak annemle babam sürekli kavga ediyor. Hatta bazen babamın anneme vurduğu zamanlar bile oluyor. Babam çok katı bir adam, eve bakmaz, evin ihtiyaçlarını almaz. Bir işte çalışıyor ama kazandığıyla hep kendine yatırım yapıyor.
Annem ise çok çalışkan birisi, işine gider parasını kazanır, evin tüm ihtiyacını alır, bizimle ilgilenir. Ama gel gör ki annem de başkasıyla görüşüyor. Yine de onu çok seviyorum ama biliyorum bu yaptığı doğru değil.
İşin özeti ben hep annemle babam arasında kalıyorum, zaman zaman da acaba birine çok iyi, diğerine kötü mü davranıyorum diye kendi kendime kızıyorum.
Babamdan nefret eder oldum, ne bana ne de anneme bir şey alır.
Ama annem benim her ihtiyacımı gideriyor. Biliyorum sonuçta beklentiye girmemek lazım ama o sonuçta benim babam, insan kızını biraz olsun düşünmez mi?
Benim bir de ablam var, o da kaçarak evlendi. Babamın hele ona hiç yardımı olmadı, hep kendi çalışarak ihtiyaçlarını aldı ablam.
Hele şu son zamanlarda başımızda bir bela var... Evimizdeki kiracı çıkmak istemiyor. Oysa biz evimize taşınmak istiyoruz. Annemle babam bir de bu yüzden hep tartışıyorlar ve ben çok üzülüyorum.
Bazen bu duruma hiç dayanamıyorum. İkisinin ayrılmasını bile istiyorum çünkü babamın bize hiçbir faydası yok, sanki bekar gibi. Bizi umursamıyor bile.
Ama annem de aslında çok hatalı, ben ne yapacağımı bilmiyorum. Lütfen bana fikir ver...
◊ Rumuz: Bana bir öneride bulun

YANIT

Sevgili kızım, şu en kritik dönemde, tam da üniversite imtihanlarına hazırlandığın şu sırada bunları düşünmen beni çok üzdü.
Babanın davranışları, annene şiddet uygulaması, ona karşı ve siz evlatlarına karşı ilgisizliği sonuçta belli ki anneni kendisinden uzaklaştırmış. Tabii hiçbir şey bu davranışını hafifletmez ama, sonuçta kadını da bir başkasına iteleyen eşlerin tutumu değil midir?
Ancak burada annenin en büyük hatası babandan boşanmaması... Hayatına yeni bir yön vermek istiyorsa -ki bu elbette en büyük hakkıdır- önce babandan boşanmalıydı.
Peki sen annenin bu ilişkisini nasıl öğrendin?
Bundan emin misin? Yoksa sadece şüphe mi bu seninki? Belki de annenin günahını alıyorsun?
Bu yabancı kişi sadece annenin bir iş arkadaşıdır.
Aralarında sandığın gibi bir yakınlık yoktur.
Baban o kadar sizlerden kopmuş ki, belki annen sadece bir arkadaşa ihtiyaç duymuştur.
Her ne ise, bu yaşadığın ortam, annenin ve babanın arasındaki bu gerginlik mutlaka son bulmalı.
Barışırlar mı, bilemem ama bu anlattıklarına bakılırsa ve senin de dediğin gibi, annenle babanın ayrılması belki de sizin için en hayırlısı olabilir.
Ben bütün bu anlattıklarında en çok senin için üzüldüm. Çünkü annen çalışıyor, hem evine, hem kendine, hem de size bakıyor, ayakları üzerinde durmayı bilen bir kadın.
Baban ise kendi hayatını yaşıyor. Ablan ise kaçıp evlenmiş... Böylece bu acı veren aile ortamından kurtulmuş.
Sen de artık şu senin için çok önemli imtihanlarına hazırlanmak için odaklanmalısın.
Biliyorum çok kolay değil ama mutlaka kendini bütün bu olaylardan soyutlamalı, derslerine vermelisin güzel kızım...