Heidi’ye haydi!

Aaa, ne göreyim! Salonun arka üç beş sırasını okul öncesi çocuklar doldurmuş, yarıdan fazlasının fazlası da boş!

Anlaşıldı ki, günlerce öncesinden biletler bir ilköğretim okulunca satın alınmış; temsil başlama saati 13.00, onlar sanmış ki 14.00.

İDOB görevlileri ne yapsın şimdi? Temsili geç başlatmak kurallara uygun değil. Vaktinde başlatsalar, geç kalan çocuklar temsilin ikinci yarısında içeri alınacaklar. Çocuklar, hiç kabahatları yokken, cezalandırılmış olacak. Ola ki, ilk kez operaya gelip de içeri girememiş olmanın kırgınlığı, ilerki yaşlarında müziğe, operaya karşı bir soğukluğa dönüşecek.

Ya çocuklar, olan bitenin başlama saatine bakılmamış olması yüzünden olduğunu öğrenince? Yaşamanın vazgeçilmez mikenk taşının "vakit" olduğuna, vaktin de tek ölçüsünün "saat" olduğuna nasıl inandırılacak çocuklar?

Geleceğin sanatseverleri

"Vakit, nakittir" ne güzel sözdür. Yine de bolca harcadığımız, vakittir. Bu da bizim toplumsal gerçeğimiz olsa gerek. İDOB görevlileri böylesi gecikmenin toplu okul satışlarında sık rastlandığından yakınmaktalar. Sonunda temsil biraz geç başlatılır; geç farkına varanlar apar topar yollara düşer, temsilin orta yerinde, el ele tutuşarak karanlıkta içeri giren çocuklar sahnenin aydınlığına varmış olur. Yine de bir sevinç, alkışlayan küçük eller...

"Haydi" dedik, "Heidi"den söz edemedik. İş, söyleyeceğimiz sözün üstünde.

Kimi etkinlikler vardır ki, kendi gölgesiyle kavga edenlerin bir uğraşı gibidir: Çocuk yaşlardan başlayarak çok sesli müziği, operayı, baleyi sevdirmek! İzmir Devlet Opera ve Balesi, gelecek kuşakların daha sanatsever olacakları inancıyla, gölgelerden ürkmeden, çocuklara yönelik çok yönlü gösterilerini sürdürüyor.

Bu yıl "Heidi", bir de çocuk balesi "Kurbağa Prens". Yine "haydi" diyeceğim, ama ya saatlerine bakmayı unutanlar olursa!