Laikliği hafife almayın

İslamcılık, İslam’ı sadece bir din olarak kabul etmekle yetinmeyip, onu siyasetin ideolojisi haline getirmektir.

LAİKLİK VEYA LAİSİSTLİK

Türkiye Cumhuriyeti’ni kuranlar din eğitimi de almış Osmanlı Paşalarıdır. Onların hazırladığı 10 Nisan 1924 tarihli ilk anayasada “Devletin Dini İslâm’dır” yazar. Bu ifade 1928’de metinden çıkarılmıştır. Laikliğin Anayasa’ya girişi ise 1937’de olmuştur. Yani laiklik, damdan düşmemiştir. Ülkenin çağdaş uygarlık düzeyine erişmesinin İslamcılıkla mümkün olamayacağına kanaat getirildikçe laiklik öne çıkmıştır. Laik, Yunanca “laos”tan gelir. Laos, asker, din adamı, toprak ağası veya tüccar olmayan sıradan en sade vatandaş demektir. Bu tanıma tam tamına uyan Arapça kelime ise “ümmi”dir. Ümmi de, anasından doğduğu gibi olan, yani hiçbir imtiyazı olmayan halktan biri demektir. Laiki halen Yunancada halk anlamında kullanılmaktadır. Laik kelimesi bize Fransa’dan gelmiştir. Günümüzdeki anlamı “Kiliseyle, camiyle, havrayla kısaca dinle ilgisi olmayan” demektir. Laiklik, özet olarak “hayatta en hakiki mürşit ilimdir” önermesine inanmaktır. “Referansım İslâm’dır” manifestosunun tam tersidir.

LAİKLİK, TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN ÇİMENTOSUDUR

Büyük Türk milletini teşkil eden, ancak ebeveynleri farklı etnik kökenlerden gelenleri, “Yurtta Barış” içinde birlikte yaşatacak kaynaştırıcı ilke, laikliktir. Bunu bilhassa kimlik mücadelesi veren Kürtlerin ve Alevilerin benimsemesi gerekir. Laiklik, demokrasinin de olmazsa olmaz şarttır.

TÜRKİYE İLE BATI ARASINDA ORTAK PAYDA DA LAİKLİKTİR

Batı ülkelerinde din, Fransız Devrimi’nden sonra her geçen gün daha fazla siyaset dışına çıkarılmıştır. Kültür olarak Batı, esasta Hıristiyan biraz da Musevi’dir. Adı Hıristiyan Demokrat olan siyasi partilerde din, temel referans değildir. Batılılar genelde Hıristiyan, Çinliler, Hintliler ve Japonlar Budist, biz ise Müslüman olduğumuza göre “din” Dünya ile ortak paydamız olamaz. Ama laiklik olur. Laik Türkiye, “Dünyada Barış”a daha çok katkı yapar. T.C.’yi kuranlar, bunun için de laiklik ilkesini benimsemiştir. Laiklikten vazgeçmek, barıştan vazgeçmektir. İç siyasette İslamcı olunduğu için, dış siyaset de buna uyumlu olarak değişmiş ve herkesle papaz olunmuştur.

SON SÖZ: Yurtta İslamcı, dünyada laik olunmaz.