Doğduğum toprakların hikayesi

◊ Belfast’ın bizim için tanımı, “Kuzey İrlanda’nın başkenti ve en büyük şehri”. Peki sizin için Belfast ne ifade ediyor?
- İrlanda gibi güzelliğine saygı duyulan, ikonik topraklarda doğduysanız, o toprakla evli olmamak, o topraklara ilgi göstermemek ve o topraklarla gurur duymamak çok zor. Dünyanın herhangi bir yerinde rastgele tanıştığım biri İrlandalı olduğumu öğrenince “Aman Tanrım, orası çok güzel. Orada büyümek nasıldı” diyor. Verilen tepki sadece bu. Ben Belfast’ın 6 mil dışında büyüdüm. Büyüdüğüm yer şehre bağlı olmasına rağmen, yine de kırsal olarak kabul edilir. Biraz şehirden ayrılmış, tarlalarla çevrili bir yerdi. Biz deniz kenarında yaşıyorduk. Hiçbir şey beni eve, o topraklara gitmekten daha fazla etkilemiyor. Orası ruhumun derinliklerinde. Ve o ülkeye geri dönmek için her fırsatı değerlendiriyorum.
◊ “Belfast”ın yönetmeni Kenneth Branagh da Belfast’lı, öyle değil mi?
- Evet. Filmde Kenneth’in kendi hayatıyla paralellikler var. Birçok insan Kenneth Branagh’ın aslında Belfastlı olduğunu bilmiyor. 1969’da Kuzey İrlanda’dan ayrılmış. The Troubles (Kuzey İrlanda sorunu) dönemi başladığında ailesi Belfast’tan taşınıp çocukları İngiltere’de büyütmeye karar vermiş.

TÜM PLANLARI İPTAL EDİP FİLMİ KABUL ETTİM

◊ Kenneth Branagh ile nasıl bir araya geldiniz?
- Pandemide kapanmalar başladığında Belfast aklımdan çıkmıyordu. Hatta ben de Belfast’la ilgili bir şeyler yazmaya başlamıştım. Ajansımdan arayıp “Kenneth Branagh seni yeni filminde istiyor” dediler. Sonra evime “Belfast” adında bir senaryo geldi. İçinde Ken’in benimle konuşmak istediğini yazan bir not vardı. Doğduğum, büyüdüğüm ve aklımdan çıkmayan yerin hikayesi... Okuduktan sonra yaptığım tüm planları iptal edip filmi kabul ettim.
◊ Filmin çekimleri geçen sene kapanmalar varken tamamlandı, değil mi?
- Evet.
◊ Salgının yoğun olduğu dönemde çalışmak nasıldı?
- Çılgıncaydı. Herkese her gün Covid testi yapılıyordu. Tüm ekibe 7 hafta boyunca her gün Covid testi yapıldı. Film yapmanın ilginç bir yoluydu. Ama “Belfast”ı çektiğim için kendimi çok şanslı hissettim.
Çünkü o süre zarfında pek çok oyuncu çalışamadı.
◊ Şu anda nerede yaşıyorsunuz?
- Londra’nın hemen dışında, kırsal kesimde. Londra’nın yaklaşık 2 saat dışında.

KADINLARLA KONUŞMAK KONUSUNDA KENDİNE GÜVENEN BİRİ DEĞİLİM

◊ Başrolü Emily Blunt ile paylaştığınız romantik dram filmi “Wild Mountain Thyme”den bahsedelim biraz da. Emily Blunt’ın canlandırdığı Rosemary karakteri, pes etmeden sizin oynadığınız Anthony’yi elde etmek için çalışıyor. Böyle bir şey hiç geldi mi başınıza?
- Keşke gençken böyle bir kadın pes etmeden peşimden koşsaydı. Bu, büyürken benim için mükemmel bir senaryo olurdu. Çünkü konu kadınlarla konuşmaya gelince, kendine güvenen biri değilim. Arkadaşlarım barda kızlarla sohbet ederken ben şaşkınlıkla izlerdim. Kadınların yanına gider, konuşmaya, gülmeye başlarlardı. Bende hiç olmadı bu durum. Hiç sohbet etmedim. “Kadınlarla ne konuşuyorsunuz?” derdim hatta. Neyse ki karımla tanıştığımda her şey doğal bir şekilde gelişti. Benim onu agresif bir şekilde elde etmeye çalışmam gerekmedi. Onun da beni...
◊ Nasıldı eşinizle ilk tanışmanız?
- Birbirimize karşı anlık, karşılıklı çekimdi. Muhtemelen ben ona daha fazla ilgi duydum. O büyük ihtimalle “Acaba bu adam beni rahat bırakacak mı” diyordu. Ama her şey yolunda gitti, çok mutluyuz.

YILLAR ÖNCE DE SENARYO YAZDIM

◊ Kapanmalar sırasında ilk senaryonuzu yazmaya başladığınızı okudum. Siz de az önce Belfast ile ilgili bir şeyler yazdığınızı söylediniz. Aslında film yapmanın başka bir yönü de senaryo yazmak. Salgın sizi neden o yöne, yani yazmaya itti?
- Jamie Dornan: Yıllar önce iki senaryo, iki uzun metraj ve iki-üç kısa film yazdım.
Ama 10-15 yıl öncesinden bahsediyorum. Bir edebiyat ajansım bile vardı.
Daha tanınmadan önce. Sonra ara verdim. Dürüst olmak gerekirse, her zaman daha fazlasını yapmak istiyorum.
Ve yazmak her zaman geri döneceğimi bildiğim bir parçam.
Gerçek şu ki, son 8 yılda evlendim, üç çocuğum oldu ve kariyerim oldukça büyük bir gelişme gösterdi.
Bu yüzden zamanım olmadı. Sonra geçen sene Covid-19 gibi garip bir şey başımıza geldi ve birdenbire bir sürü boş zamanım oldu.
Yazdığım hikaye hakkında çok fazla bir şey söyleyemem. Los Angeles’tan hikayemizi değerlendiren yapımcılarımız var ve bu çok heyecan verici.

ÇOCUKLARIM ŞARKI SÖYLEMEMİ KOMİK BULUYOR

◊ Eşiniz Amelia Warner müzisyen. Hatta “Wild Mountain Thyme” filminin müziklerini de yaptı. Sizin müzikle aranız nasıl?
- Karım müzisyen olduğu için evimizde muhtemelen ortalama bir evden daha fazla müzik oluyor. Ben gitar çalıyorum. Evde çok şarkı söylerim. Hatta sinir bozucu boyutta söylerim. Çocuklar şarkı söylememi komik buluyorlar.
Bazen bana eşlik ederler. Bazen de söylemem için şarkı isteği yaparlar. İki büyük kızım piyano çalmayı öğreniyor. Eşim çaldığı için evde birkaç piyanomuz var. Evimiz kesinlikle müzikal bir ev.
◊ Özel konularda daha rahat konuşuyorsunuz sanki artık...
- Bence aşkı bulduğunuzda daha çok amacınız var. Çocuklar da eklenince...
20’li yaşlarınızda çok hayatla boğuşuyor, çok eğleniyorsunuz ama henüz tam olarak oturmamış oluyorsunuz.
Ve hayatınızın amacı uygun bir ilişki bulana kadar tam olarak belirlenmiş olmuyor.
Sonra çocuklarınız oluyor ve her zaman onları düşünerek bir şeyler yapıyorsunuz. Verdiğim her karar ailem için.
Bu durumdan hoşlanıyorum. Bu rolü seviyorum.
Bu tarz hayat bana kendimi rahat hissettiriyor. Her zaman evlenmek ve çocuk sahibi olmak isteyen biri oldum.
Bazı insanlar bunu istemiyor ama ben her zaman düzenli bir hayatı istediğimi biliyordum. Ve şimdi sahip olduğum hayatla kendimi daha önce hissettiğimden çok daha rahat hissediyorum.

Jamie Dornan, filmde başrolleri Judi Dench, Jude Hill, Lewis McAskie ve Caitriona Balfe ile paylaşıyor.

Yönetmen Kenneth Branagh

İÇİMDE UZUN SÜREDİR DEMLENEN BİR HİKAYEYDİ

◊ “Belfast” nasıl ortaya çıktı? Senaryoyu ne zaman yazdınız?
- Geçen sene karantina yeni başlamıştı. Aslında yazmaya başladığım tarihi hatırlıyorum; 27 Mart 2020’de yazmaya başladım. İçimde uzun süredir demlenen bir hikayeydi.
Ama nasıl yapacağımı bilmiyordum. Salgının başlamasıyla hayatımızdaki en basit şeyler elimizden alındı.
Sıradan normal hayatımızı yaşarken ertesi gün ortaya çıkan bir sürü tuhaf şeyle başa çıkmamız istendi.
Arka plandaki belirsizlik beni sevgi dolu ailesi, büyük bir hayatı olan 9 yaşında bir çocuğun yaşadığı şehirden ayrıldığı günlere geri döndürdü.
Karantinanın başlangıcında bu duygu ateşlendi. Ve yazmaya başladım.