KOCAMAN, KENDİ İNADINA YENİLDİ

Bu oyunun sonuç vermesi de sürpriz olmazdı, ikinci denemelerinde kapılan top Isla-Dirar trafiğiyle Giuliano’ya çıkartıldı ama Fabri golün Fernandao tarafından atılmasına izin verdi.
Bu oyun maçın ilk 25 dakikası dolduğunda ikinci bir golü üretemediyse bu biraz da şans ile açıklanabilir; Fernandao’nun uzak direkte topu direğin dibinden dışarı yollamasından söz ediyorum!
25 dakika sonra roller değişti, rakibi Fenerbahçe’nin oyun alanını daraltıp, baskıyla topa sahip olma çabasına Beşiktaş iyi yanıt verdi.
Bu oyun Fenerbahçe’nin “en az isabetli pas ile oynadığı ilk yarı” olarak lig tarihine geçmiş oldu.
Baskıyla ikinci topları kazanan ve atağa çıkmaya çalışan bu kez Beşiktaş oldu ve ikinci yarı boyunca da tablo değişmedi.

ŞAPKA ÇIKARTTIK
Fenerbahçe topu tutamadı, tipik bir “küçük takım oyunu” oynadı, topu ileri vurdu, top duvara çarptı geri geldi!
Quaresma’nın kişisel şovunu da zevkle seyrettik, Kameni’nin gole izin vermediği pozisyondaki şutu ve öncesinde topu kazanışı izlemeye değerdi.
Ama ikinci yarıda öyle güzel bir gol attı ki biz şapka çıkarttık, Aykut Kocaman da Valbuena inadından vazgeçmek zorunda kaldı ve “hamle” yaptı!
Bu “hamle” için neden mağlup durumla düşmeyi bekledi?
Bu tür oyunlarda oyunu değiştirmek için şapkadan tavşan çıkaracak oyuncular lazım: Quaresma gibi.
Kocaman, Alper yerine Valbuena’yı düşünseydi, golden önceki Fenerbahçe hızlı atağı Alper yerine Valbuena ile yapılmış olsaydı, durum değişir miydi? Belki. Denemeye değer miydi? Değerdi!
Kocaman, kendi inadına yenildi.

Maçın Adamı: QUARESMA
DÜN seyretmekten zevk aldığım her şeyi yaptı. Golü hak etmişti. İlk golü zaten güzeldi ama üçüncü gol çerçeveletilip, duvara asılacak kalitedeydi.