İki mi gitti bir mi geldi

İlçe deyince aklıma Alanya’nın bir türlü gerçekleşmeyen il olma sevdası geldi. Bu elbise, 300 bin nüfusa ve ekonomik dinamizme artık çok dar geliyor.

Gelin Alanya’nın nasıl bir ilçe olduğuna bakalım.

Nüfusuyla 22 ilden daha büyük. Vergi gelirlerinde (2014 resmi rakamlara göre) Alanya’nın hazineye aktardığı miktar 600 milyon TL. Yani ülkenin 44 ilinden daha fazla. 200 binin üzerinde turistik yatak kapasitesine sahip. Tarım ve turizmde çok önemli bir merkez.

Ünlü tarihçi İbrahim Hakkı Konyalı, önemli eserlerinden biri olan Alanya tarihinin (1946 basımı) önsözünde şöyle der:

“Alanya’nın müsait bir sınırla il haline getirilmesi onun tarihten aldığı bir haktır. Meclis’in bu hakkı yerine getirme kararını verdiği oturumunu tarih altın sayfasını yazacaktır.”

Alanya’ya gelen her siyasi lider “İl yapacağız” sözünü verir, nedense gerçekleşmez.

Son olarak “Süper lige çıkın ilk yapacağız” sözü alındı.

Alanya Süper Lig’e yükseldi, hatta bazı hemşerilerim 82 plakasını hazırladı, ama özlem yine dinmedi.

Bekleyiş yıllardır sürüyor. Umarım yeni vaat, “Alanya Süper Lig’de şampiyonluk kazansın, o zaman il yaparız” şeklinde olmaz.

***

Biz yine Akhisar maçına dönelim. Yazının başında da söz ettiğim gibi heyecan dolu bir 90 dakika izledik. Karabükspor galibiyeti sonrası alınacak üç puan Alanyaspor’u 4-5 basamak üste taşıyacak, müthiş bir motivasyon kazanılacaktı. Önemli bir fırsat değerlendirilemedi.

Neyse, evde kaybedilen 2 puana değil, kazanılan 1 puana bakmak lazım. Çünkü karşılaşmanın son dakikalarında büyük risk alındı. Galibiyet aranırken,  Bursaspor maçı gibi hayal kırıklığı yaşanabilirdi.

Her hafta üstüne koyarak gelen turuncu yeşilliler, daha kolektif futbol oynamaya başladı. Defans anlayışında önemli gelişme sağladı, takım gol yememeyi öğrendi.

Sezonun ilk yarısı Galatasaray deplasmanında son buluyor. Alınacak puan ya da puanlar takımın ikinci yarıya daha güvenli girmesini sağlayacak. Tek talihsizlik Vagner Love’ın kart cezalısı olması.