Prada defilesinde bir ‘Mutlu Türk’

Hızlı girdi 2025’e. Önce Prada defilesinin açılışında ilk o çıktı podyuma, ardından Ami, Dior ve Sacai defilelerinde yürüdü. Keşfedilme hikâyesi çok değil, 6 ay öncesine dayanıyor. Bir tren istasyonunda omzuna dokunan tanımadığı bir kişi, Serkan’ın hayatının adeta yönünü değiştiriyor, onu moda sektörüyle tanıştırıyor. Serkan Deniz’in annesi Danimarkalı, babası Türk. Kopenhag’da yaşıyor. Her aradığımızda başka bir şehirde olduğunu öğrendiğimiz Serkan Deniz e-posta yoluyla sorularımızı yanıtladı.

Son haftalar nasıl geçti? Hangi podyumlarda yürüdün?

2025 şimdiden olağanüstü ve unutulmaz bir yıl oldu benim için. Ne kadar harika ve inanılmaz işler başardığımı yeni yeni anlamaya başlıyorum. İlk olarak Milano’da Prada’nın şovunun açılışını yaptım. Başıma gelen en çılgın olaylardan biriydi. Benim için sadece bir ‘şov’ değildi. Orada ilk kez yürümek kadar, o podyuma ulaşmak için yaptığım yolculuk da çok özeldi. Sonsuza kadar kalbimde taşıyacağım bu olayı. İkincisi Paris’te Ami defilesiydi. Daha sonra Dior ve Sacai için podyuma çıkma şansım oldu. O sırada üşüttüğüm için kendimi pek iyi hissetmiyordum ve biraz zorlandım. Ama şimdi o günlere yüzümde kocaman bir gülümsemeyle bakıyorum ve gerçekten çok mutluyum.

Özellikle moda dünyası seni konuşuyor ama hakkında çok şey bilmiyoruz.

Geçmişime dair anlatabileceğim çok şey var. Okulun en iyisi değildim. Küçük yaşlardan itibaren eğitim sistemine uyum sağlamakta zorlandım. Eğitimimi (lise öğrencisi) henüz bitiremedim ama umarım yakın gelecekte tamamlarım çünkü bunun gerçekten önemli olduğunu düşünüyorum. Ailemin mali açıdan çok fazla kaynağı yoktu. Sofraya yemek getirebilmek, bana ve kız kardeşime iyi bir gelecek sağlamak için çok çalışmaları gerekiyordu. Hayatta pek bir şeyim olmadığını biliyorum ve bu yüzden çok çalışacağım.

Instagram hesabında kendini ‘The Happy Turk’ (Mutlu Türk) olarak tanıtmışsın. Bu lakabın bir hikâyesi var mı?

Evet, komik bir hikâyesi var. Paris’teki seçmeler sırasında güler yüzlü ve pozitif tavrım nedeniyle bazı modeller bana ‘mutlu Türk’ demeye başladı. Daha sonra bu haber yayıldı ve Milano’da bir markayla çalışırken insanlar da bana aynı şekilde hitap etmeye başladı. Sonrasında her yerde beni takip etti.

Moda sektörüne nasıl girdin? Ailende modayla ilgilenen var mı?

Moda yetiştirilme tarzımın bir parçası ya da aileden gelen bir ‘şey’ olmadı. Artık ağabeyim dediğim menajerimle geçen ağustos ayında bir tren istasyonunda (Danimarka’da) tanıştım. Tamamen tesadüf eseri ya da nasıl derler ‘öyle olması gerekiyormuş’ gibi. İlk başta şüpheciydim, sonuçta tren istasyonunda tanımadığınız biri omzunuza dokunup model olmak isteyip istemediğinizi soruyor. Önce söylediklerine pek dikkat etmedim. Ta ki ikimizin de Türk kökenli olduğumuzu fark edene kadar... Sonra “Tamam kardeşim, seni dinliyorum” dedim (gülüyor). Moda gerçekten tutkulu olduğum bir iş. Podyumda ya da çekimlerde yürürken veya poz verirken hissettiğim bir şey var. Açıklaması biraz zor ama bunu en iyi bu şekilde ifade edebilirim.

18 yaşında dünyaca ünlü markalarla çalışmak nasıl bir duygu?

Hâlâ kavramakta zorlanıyorum. Teşekkür etmek ve minnettar olmak kolaydır, ki ben de minnettarım. Ama podyuma çıkmak üzere olduğumda gerçekten bir şey düşünmüyorum. Bunu ‘anladığım’ an, şovdan sonra evime dönüp kendimi izlediğimde yaşanıyor. Bu noktaya gelebilmek için çok çalışmam ve çaba sarf etmem gerekti ve karşılığını gördüm. Eğer kalbin ve kafan doğru yerdeyse her zaman karşılığını alırsın. Yolculuğumun kısa olmasına izin vermeyeceğim. Elimden gelenin en iyisini yapacağım.

Moda yazarımız Neslişah Aygören’in bir sorusu var. Prada defilesinin açılışını yapacağını önceden bilip bilmediğini merak ediyor.

Gerçekten bilmiyordum. Bana şovdan hemen önce söylendi. O an bunun ne kadar önemli olduğunu da anlamamıştım. Sadece podyuma ilk çıkacağım için gergindim. Kişisel fikrim, ilk çıkmanın tasarımcıların ilk andan itibaren sizde ne görebildiğiyle ilgili olduğu yönünde.

Ünlü markaların dikkatini çekebilmek için modellerin hangi özelliklere sahip olması gerekiyor?

Her modelin farklı özelliği var. Bence bir modeli iyi yapan şey kendi gibi olması. Markaların ve ajansların da buna baktığına inanıyorum. Seni özel kılan şeyleri arıyorlar.

Model olmanın artıları ve eksileri neler?

En güzel yanı kesinlikle seyahat etmek. En iyi arkadaşlarımdan ikisi birlikte çalışırken tanıştığım modeller. Sizi aşağıya itmeye ya da güvensiz hale getirmeye çalışacak insanlarla da tanışıyorsunuz.

‘Dövüş sanatlarıyla ilgileniyorum’

Nasıl formda kalıyorsun?

Aslında yediğim yemeği çok düşünmüyorum. Doğuştan zayıf bir adamım.

Moda dışında neler yapıyorsun?

Hayatımın oldukça soğuk geçtiğini söyleyebilirim. Danimarka’dayım ve soğuktan donuyorum. Şu sıralar ev taşımaya zaman harcıyorum. Hobilerim MMA (karma dövüş sanatları) ve boks gibi dövüş sporları. Küçüklükten beri takip ediyorum. Hayattaki amacım geçen yıl vefat eden babamı ve büyükbabamı onurlandırmak. Babamı onurlandırmak için adını (Deniz) ikinci ismim olarak almayı seçtim. Modelliğe başlamamın asıl nedeni de o. Planım ailemin hiçbir zaman, hiçbir şeye ihtiyacı olmadan yaşayabileceğine emin olmak. İşte bu yüzden “Modelliği bırakırsam bu benim özgür irademle olmayacak” diyorum.

Türkiye’yle ilgili en çok neleri özlüyorsun?

Türkiye’ye dair her şeyi özlüyorum; ailemi, doğayı… Babamla Kalkan’daki özel yerimizde balık tutmaya gitmeyi… Ama en çok dedemin Antalya, Duacı’daki evini özlüyorum. Kendimi gerçekten evimde hissettiğim tek yer orası. Benim ve kız kardeşimin çocukluğumuzu geçirdiği yer.    

Aldığın en güzel iltifat neydi?

Küçük kuzenimin benimle gurur duyduğunu söylemesiydi. Şimdi yazarken bile kalbim titredi. Bir de Mrs. Prada’nın (Miuccia Prada) saçlarımın mükemmel olduğunu söylemesiydi.