Güncelleme Tarihi:
Raporda, devlet ve özel okullarda görev yapan; şehir, ilçe ve köylerdeki eğitimcilerin görüşleri bir araya getirildi. Sağlık ve Eğitim Vakfı (SEV) Araştırma ve Etki Departmanı tarafından hazırlanan rapor, öğretmenlerin profesyonel öğrenme süreçlerini odağa aldı. Rapor, Türkiye’de öğretmenlerin mesleki öğrenme faaliyetlerine katılım düzeylerini, bu faaliyetleri ne ölçüde yararlı bulduklarını ve katılımlarını etkileyen faktörleri ortaya koydu. Araştırmacılar, “Bu bulgular, eğitim sistemimizin güçlenmesi ve öğretmenlerin profesyonel öğrenme süreçlerinin desteklenmesi için onların seslerine kulak vermenin önemini bize bir kez daha hatırlatıyor” dedi.
KISA SÜRELİ EĞİTİMLER FAYDALI BULUNMADI
Rapora göre; meslektaşlarla fikir paylaşımı, öğretim sorunlarını tartışma gibi iş birliğine dayalı öğrenme faaliyetleri öğretmenler arasında en yararlı bulunan profesyonel öğrenme etkinlikleri oldu. Ders materyali hazırlama gibi uygulamaya yönelik faaliyetler ise günlük öğretim süreçlerinde en sık gerçekleştirilen ve en etkili öğrenme biçimi olarak öne çıktı. Bireysel öğrenme faaliyetleri de eğitimciler tarafından sık tercih edilen ve faydalı bulunan yöntemler arasında yer aldı. Kısa süreli eğitimler ise yararlılık açısından daha düşük seviyelerde değerlendirildi.
İÇSEL MOTİVASYON BELİRLEYİCİ
Araştırma ayrıca öğretmenlerin profesyonel öğrenmeye katılımlarında içsel motivasyonun belirleyici olduğunu gösterdi. Öğretmenler, öğrencilerine daha iyi destek olma ve öğretim becerilerini geliştirme isteğiyle bu faaliyetlere katıldı. Profesyonel öğrenmeye katılımın önündeki en önemli engel yeterli finansal desteğin sağlanmaması olurken bunu, yetersiz zaman ve ders dışı iş yükü izledi.
İŞ BİRLİĞİNE TEŞVİK EDİLMELİ
Araştırmacılar, eğitimcilerin profesyonel öğrenme deneyimlerini geliştirmek için önerileri şöyle sıraladı:
- Okullarda meslektaş iş birliğini teşvik edecek yapılar kurulmalı. Profesyonel Öğrenme Toplulukları (PLC’ler) gibi araçlar kullanılabilir.
- Öğretmenlere pratik ve sınıfta uygulanabilir öğrenme fırsatları sunulmalı.
- Burslar ve hibe programları gibi teşvik edici araçlar hayata geçirilmeli.
- Okullarda meslektaşlar arası geri bildirim ve öğrenme süreçlerini destekleyecek yapılar oluşturulmalı.