Paylaş
Başkalarının acılarını anlayış halimiz empati, bu acıları dindirme isteyişimiz ise şefkattir.
Bazı acıları gördüğümüzde içimizde doğan bu dindirme isteyişimiz bazen yapabileceklerimizin sınırlarında kalır. Burada equanimity kavramı ortaya çıkar.
Equanimity, zorluklar karşısında sakin ve serin kalabilmek, dengeli bir zihin halidir.
Budist pratiğinin en yüce duygularından biridir sakinlik. Buda sakinlikle dolu bir zihni “bol, yüce, ölçülemez, düşmanlıktan ve kötü niyetten arınmış” olarak tanımlar.*
Bu dengeli zihin hali ve sakinlik büyükanne sevgisine benzetilir. Büyükanne torunlarını çok sever ama kendi çocuklarıyla olan tecrübesi nedeniyle torunlarının hayatındaki dramlara kapılma olasılığı daha düşüktür.*
Equanimity acılara karşı duyarsız olmak, soğuk durmak değildir. Acının sebebi olmadığımızı, pek çok koşula bağlı olarak ortaya çıkabildiğini, bazen acıyı dindiremeyeceğimizi ve acının geçici olduğunu anlama halidir.
Equanimityle çalışmak için şu üç şeyi idrak etmek önemlidir;
Equanamity, sakin ve serin bir zihin ile çalışma uzun bir yolculuktur. Sakin ve serinliği geliştirmek için ilk yol tüm canlılara karşı dengeli bir duygu halidir. Sevdiklerimiz için, bağlantı kurduğumuz canlılar için çok fazla endişelenebiliriz. Ama onların acısının sebebi biz değilizdir ve bunu geçirmeyi ne kadar istesek de bunu geçirmeye gücümüz yetmez. İkinci yol cansız şeylere karşı dengeli duygu halinde olmaktır. Burada geçiciliği ve sonluluğu hatırlamakta fayda var. Eşyalarımızı düşündüğümüzde hepsinin bir ömrü vardır. Bir bardak mesela. Yıllarca kullanabiliriz ama bir an düşüp kırılabilir. Bize hizmet ettiği süre dolmuştur. Kıyafetlerimiz eskir ve aşınır. “Bunu kısa bir süre kullanacağım, sonsuza kadar sürmeyecek” diye kendimize hatırlatmak cansız şeylere karşı dengeyi geliştirmek ve bağlılığı azaltmak için yardımcı olur. Sevdiğimiz canlı ve cansız varlıklara karşı dengeli bir duygu hali onların acılarına, sonluluğuna dair sakin ve serin kalabilmemizi sağlar.
Sakinlik ve serinlik, bilgeliğin zemini ve şefkatin koruyucusudur.
Equanimity duası;**
Everyone is on their own life journey.
I am not the cause of this person’s suffering,
nor is it entirely within my power to make it go away,
even though I wish I could.
Moments like these can be difficult to bear,
yet I may still try to help if I can.
————————
Herkes kendi hayat yolculuğunda.⠀
Ne o’nun ızdırabının sebebi benim,⠀
Ne de -bunu yapmayı çok istesem de-acı çekmesini sona erdirmeye gücüm yeter.⠀
Böyle anlarda dayanmak çok zor,⠀
Yine de yardımcı olmaya çabalayabilirim.
Equanamityle calisirken tum bunlarin yaninda yukarida paylasmis oldugum equanamity duasini pratiklerinize ekleyebilirsiniz.
Kaynak;
*tricycle.com
**Sema Demirkan MSC eğitim notları
Paylaş